W 2019 roku „A”, Adwent przypada od 1-24 grudnia
Adwent to czas oczekiwania na przyjście Mesjasza przynoszącego ludziom zbawienie świata, którym będzie odpuszczenie grzechów. Słowo Boże głoszone w czasie Adwentu łączy w sobie wszystkie oczekiwania i poszukiwania człowieka oraz przybliża i wyjaśnia w sposób wyraźny i dobitny to, co człowiek roztrząsał w swym sercu i umyśle. Zachęca do trwania w oczekiwaniu, ale jednocześnie uświadamia i ogłasza, że oczekiwanie osiągnęło czas swojego spełnienia. Zapewnia nas, że nie czekamy na Kogoś, który nigdy nie nadejdzie, ale na Kogoś, kto właśnie nadchodzi. Czas, jaki dzieli nas od przyjścia Pana, tak zwane „niebawem”, jest przeniknięty drżącą radością. W psalmie 33 (20-21) czytamy: „Dusza nasza wyczekuje pana, On jest naszym wspomożeniem i tarczą. W nim przeto raduje się nasze serce”.
Czas oczekiwania to czas radości naznaczony rytuałem przygotowania ludzkiego serca: trzeba przygotować drogę, obniżyć pagórki, oddzielić ziarno od plew, dokonać rytualnego oczyszczenia. Święty Mateusz (Mt 3,2) napisał „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”.
Analizując Słowo Boże okresu Adwentu, możemy dojść do takich wniosków dotyczących naszego oczekiwania na ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa:
(1) Trzeba nam trwać w czujnym oczekiwaniu przepełnionym wiarą, modlitwą i otwartością, co pozwoli nam dostrzegać i odczytywać znaki czasu wskazujące na przyjście Pana w każdych okolicznościach i momentach naszego życia, aż do skończenia świata.
(2) Trzeba nam podążać śladami Boga, a nie kroczyć krętymi drogami. Nawrócić się, aby iść za Chrystusem, podążając ku królestwu Ojca.
(3) Trzeba nam dawać świadectwo radości, jaką przyniósł nam Jezus Zbawiciel, kierując się ujmującą i cierpliwą miłością względem bliźniego, otwartością na wszystkie inicjatywy dobra, dzięki którym już teraz buduje się przyszłe Królestwo, i to w radości bez końca.
(4) Trzeba nam mieć pokorne serce i wolne od samego siebie, by tak naśladować w ten sposób Józefa, Maryję Dziewicę, Jana Chrzciciela i innych wielkich i pokornych z kart Ewangelii, którzy właśnie dzięki swojej pokorze mogli dostrzec w Jezusie Syna Bożego przychodzącego na świat dla zbawienia ludzi.
(5) Trzeba nam uczestniczyć w celebracji eucharystycznej w trwającym okresie Adwentu, co oznacza, by przyjmować i uznawać Pana, który ciągle do nas przychodzi i naśladować Go na drodze prowadzącej do Ojca. Mamy postępować tak do chwili, gdy poprzez ostateczne swoje przyjście na końcu czasów, wprowadzi nas wszystkich razem do swojego Królestwa, abyśmy mogli uczestniczyć w życiu wiecznym, razem z błogosławionymi i świętymi mieszkającymi w niebie.
Liturgia słowa głoszona w czasie Adwentu, kładzie akcent na tajemnicę ostatecznego przyjścia Chrystusa, aby kolejno dojść najpierw do odsłonięcia Jego przyjścia w celebracji liturgicznej, a potem także w historii świata i człowieka.
W pierwszą niedzielę roku A - liturgia zachęca nas, aby z całą powagą potraktować ostateczne przyjście Chrystusa: „Pan przyjdzie w sposób niespodziewany jako sędzia pokoju” i w ten sposób zachęca nas do przyjęcia postawy czuwania i modlitwy.
W drugą niedzielę roku A liturgia pokazuje nam, że „Pan nadejdzie jako sędzia sprawiedliwy”. Jan Chrzciciel proponuje dzisiejszemu człowiekowi, aby przyjąć za swoją jego postawę nawrócenia i przygotowywania drogi. Chodzi tutaj o poważne potraktowanie tej zachęty, o dotarcie do jej istoty, o uczynienie tej zachęty swoją własną, i to w sposób najpełniejszy z możliwych, maksymalny.
W trzecią niedzielę roku A liturgia przenosi nas z ostatecznego przyjścia Chrystusa na przyjście mające się zdarzyć niebawem. Jan Chrzciciel jest pytany o Jezusa ale i sam stawia sobie pytanie o Niego, odkrywa Go jako tego, który chrzci Duchem Świętym. Ten, kto przeżyje takie samo doświadczenia jak Jan, odnajdzie prawdziwą istotę Adwentu - radość rodząca się z Ducha Świętego i z bliskości Pana naszego Zbawiciela.
W czwartą niedzielę roku A liturgia koncentruje się na narodzeniu Jezusa i na Maryi Dziewicy, a więc na Tej, która przyjęła Boży plan zbawienia. Wraz ze zwiastowaniem skierowanym do Józefa i do Maryi zaczyna się nowa historia. Realizacja proroctw dokonuje się dzięki takim maryjnym postawom jak: dyspozycyjności i gotowość.
W dni powszednie czyta się kolejne fragmenty z Księgi proroka Izajasza. Fragmenty Ewangelii pochodzą z Ewangelii według św. Mateusza, w których Ewangelista skupił się na pokazaniu pewnej prawdy, a mianowicie, że zapowiedzi Starego Testamentu wypełniają się w osobie Jezusa Chrystusa. Przepowiednia Izajasza z pierwszego czytania wypełnia się w osobie Jezusa w Ewangelii.
Intencja modlitwy: Modlę się o/za ....
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. †
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi; chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie; ale nas zbaw od złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
W tym miejscu można sięgnąć po Czytania Liturgiczne wraz z rozważaniami, przeznaczone na poszczególne dni Adwentu. Czytania oraz przykładowe rozważania umieściłem w osobnym wpisie pod poniższym adresem.
https://edukacjakatolicka.blogspot.com/2019/11/adwent-czytania-liturgiczne-do.html
Módlmy się: Panie, nasz Boże, pomóż nam gorliwie się przygotować na przyjście Chrystusa, Twojego Syna, aby gdy przyjdzie i zapuka do naszych drzwi, zastał nas czuwających na modlitwie i z radością głoszących Jego chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Panie, daj przez szczególną łaskę Twoją, abym światłem prawdy objaśniony, poznał stan duszy mojej; abym obchodząc świątobliwie pamiątkę przyjścia Twego na ziemię w życiu doczesnym, mógł Cię z czystą duszą i z czystym sercem uwielbiać w niebieskiej ojczyźnie.
Wiem, o Boże mój, jak szanowne i święte są te dni, które przez Kościół apostolski do tego przeznaczone zostały, aby pobożność przysposobiły do godnego obchodzenia tej wielkiej uroczystości, przez która corocznie uwielbiamy chwile narodzenia się Jezusa Chrystusa, w którego Imieniu zostaliśmy dziećmi Boga, dziedzicami wiekuistego przybytku i chwały.
Ze wszelką więc świątobliwością postanawiam sobie obchodzić ten święty Adwent, w którym w duchu wiary przyjścia Pana mojego oczekiwać będę; w którym często zastanawiać się będę nad zlitowaniem Boga, iż nam z powodu nieograniczonego miłosierdzia swego Zbawiciela świata zesłać raczył.
To przysposobienie boskie dla mego szczęścia i zbawienia przedsięwzięte, zająć powinno całą moją uwagę i pobudzić do najwyższej wdzięczności, do najgłębszych uwielbień dobroci Boga mojego.
Chcę użyć tych dni na zbawienie duszy mojej, chcę przejąć serce moje najdotkliwszą miłością ku temu wszystkiemu, co w nieomylnym Piśmie Świętym wyrażono. Rozpamiętywanie to wleje radość do duszy mojej i pociechę do serca mego.
Ciążyła na nas wina grzechu pierworodnego, a własnymi błędami i bezprawiami obarczeni, odstąpiliśmy od wyznania prawdziwego Boga i zapomnieliśmy o czci Jego. W ciemnościach świat był pogrążony, ludzie zhańbili godność swej natury przez występki i bałwochwalstwa. Ty przyszedłeś, o Zbawicielu na świat, Jezu, Synu odwieczny Ojca, prawdziwy Boże, Światło ze światłości! Przyszedłeś, przyjąwszy na się naturę ludzką, abyś nas z Bogiem naszym pojednał i połączył.
Ty, upragniony Mesjaszu, o którym patriarchowie i prorocy przepowiadali, a którego obłąkany świat poznać nie chciał – daj przez szczególną łaskę Twoją, abym światłem prawdy objaśniony, poznał stan duszy mojej; abym szczerze za moje winy żałował, abym powrócił na drogę sprawiedliwości i cnoty; ażebym tym sposobem obchodząc świątobliwie pamiątkę przyjścia Twego na ziemię w życiu doczesnym, mógł Cię z czystą duszą i z czystym sercem uwielbiać w niebieskiej ojczyźnie. Amen.
Litania na Adwent
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami
Jezu, Słowo Przedwiecznego Ojca, przez które wszystko się stało, zmiłuj się nad nami
Jezu, Odwieczne Słowo, które w czasie Ciałem się stało, zmiłuj się nad nami
Jezu, Mesjaszu obiecany w dawnym Przymierzu, zmiłuj się nad nami
Jezu, Mesjaszu obiecany przez proroctwa i oznajmiony przez Aniołów, zmiłuj się nad nami
Jezu, upragniony przez narody, zmiłuj się nad nami
Jezu, Zbawicielu wysłany na ten świat przez Ojca, zmiłuj się nad nami
Jezu, Zbawicielu oznajmiony przez Ducha Świętego, zmiłuj się nad nami
Jezu, Synu Maryi Panny, zmiłuj się nad nami
Jezu, który stając się człowiekiem uczyniłeś nas uczestnikami Boskiej natury, zmiłuj się nad nami
Jezu, nasze zbawienie i nadziejo, zmiłuj się nad nami
Jezu, nasz Emmanuelu, czyli Boże z nami, zmiłuj się nad nami
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Jezu.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Jezu.
Od wszelkiego złego, wybaw nas, Jezu.
Od wszelkich grzechów, wybaw nas, Jezu.
Od zatwardziałego i fałszywego serca, wybaw nas, Jezu.
Od wszelkich złych nałogów, wybaw nas, Jezu.
Od wszelkiej złości, wybaw nas, Jezu.
Od złej śmierci i potępienia, wybaw nas, Jezu.
Przez Twoje święte przyjście, wybaw nas, Jezu.
Przez świętą tajemnicę Wcielenia Twego, wybaw nas, Jezu.
Przez Twoje niepokalane poczęcie, wybaw nas, Jezu.
W dzień sądu, wybaw nas, Jezu.
My grzeszni, prosimy Cię, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś nas zechciał uwolnić od naszych grzechów, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś zechciał przygotować w nas godne dla Ciebie mieszkanie, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyśmy zawsze mogli cieszyć się jedynie w Tobie, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś nas zechciał zawsze bronić i osłaniać ramieniem Twojej mocy, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś nas uczynił współdziedzicami Twojego Królestwa, wysłuchaj nas, Jezu.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę.
Niech jak deszcz spłynie z obłoków.
Boże, Ty widzisz, z jaką wiarą oczekujemy Świąt Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i z radością mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego Zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Jezu Chryste, który jesteś drogą, prawdą i życiem.
Wołam do Ciebie: Jezu, Synu Boga Najwyższego,
Ciebie anioł Gabriel zwiastował Maryi Dziewicy:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Ty jesteś Świętym Boga,
Twoją obecnością rozradował się Jan Chrzciciel w łonie Elżbiety,
daj całemu światu radość zbawienia:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Zbawicielu,
anioł objawił Twoje imię Józefowi, mężowi sprawiedliwemu:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Światłości świata,
Ciebie oczekiwał Symeon i wszyscy sprawiedliwi:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Wschodzie, który nigdy się nie kończysz,
Ciebie zapowiedział Zachariasz jako przychodzącego z wysoka,
przybądź i oświeć tych, którzy trwają w nieznajomości Ciebie. Amen.
Prośmy za wstawiennictwem Maryi o błogosławieństwo na nadchodzący czas oraz o łaskę wytrwania w dobrym.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Anioł Pański
Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
A Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko, abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Łaskę Twoją prosimy Cię, Panie, racz wlać w serca nasze, abyśmy którzy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twego poznali, przez Mękę Jego i Krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Po modlitwie Anioł Pański pomódlmy się w intencji wiernych zmarłych ...
Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen.
Niech nas błogosławi i strzeże Bóg wszechmogący i miłosierny: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze będzie z nami. Amen.
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. †
Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki do Polski, we Wrocławiu 1 czerwca 1997 roku tak mówił o modlitwie Anioł Pański:
„Myślą zwracamy się ku Maryi, odmawiając Anioł Pański. Wszyscy znamy tę modlitwę. Wiemy, że przypomina nam ona scenę zwiastowania. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego. Chwila zwiastowania jest równocześnie momentem dziewiczego poczęcia Syna Bożego. Tak więc ta maryjna modlitwa, którą odmawiamy trzykrotnie w ciągu dnia, przypomina nam tę wielką tajemnicę Wcielenia. Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, (…) i błogosławiony jest owoc Twojego łona (Łk 1, 28.42).
Modlitwa Anioł Pański odsłania nam swoją głębię eucharystyczną. Chrystus w ofierze ołtarza, pod postacią chleba i wina daje nam za pokarm Ciało i Krew, które za sprawą Ducha Świętego dała Mu Jego Matka, Maryja. Bóg Ojciec, wybierając Maryję na Matkę swojego Jednorodzonego Syna, w sposób szczególny związał Ją z Eucharystią.
Ucz nas, Maryjo, coraz pełniejszego zrozumienia tej wielkiej tajemnicy wiary, byśmy zawsze z radością i wdzięcznością przyjmowali zaproszenie Twego Syna: bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. Bierzcie i pijcie, to jest Krew moja.
Bądźże pozdrowiony, anielski Chlebie. W tym tu sakramencie wielbimy Ciebie.
Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostii”.
Bibliografia
Bp Romaniuk Kazimierz (przekład) (2013), Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (Biblia Warszawsko-Praska), Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne.
Kard. Ravasi Gianfranco (2007), Psalmy, t. 1-5, Kraków: Wydawnictwo Salwator.
Praca zbiorowa, Katechizm Kościoła Katolickiego (1994), Kongregacja Nauki Wiary, Poznań: Wydawnictwo Pallottinum.
Praca Zbiorowa (2002), Pismo Święte Nowego i Starego Testamentu, Częstochowa: Wydawnictwo Paulinianum.
Praca zbiorowa (2006) Biblia Tysiąclecia z komentarzami, Poznań: Wydawnictwo Pallottinum.
dr A. Galant (red.) (1902), Wianek Maryi ku czci Najświętszej Panny uwity z najlepszych nabożeństw, Mikołów: Wydawnictwo Dzieł Ludowych Karola Miarki.
Tadeusz Olszański CM, Głosząc Ewangelię Królestwa, , Wydawniczy Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy: Kraków 1995/2001.
Cabra P.G. FN, Zevini G. (2006), Lectio divina na każdy dzień roku. Czas Adwentu. Warszawa: Wydawnictwo Sióstr Loretanek.
Podręcznik modlitwy, t. 1-29.
Źródła internetowe: www.vatican.va https://opoka.org.pl/ www.niedziela.pl www.katolik.pl www.brewiarz.pl www.liturgia.wiara.pl
www.katolicki.net www.pijarzy.pl www.gosc.pl www.jezuici.pl www.biblia.info.pl www.faustyna.pl www.kapucyni.pl
Kod QR do tego wpisu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
edukacja.katolicka@gmail.com