niedziela, 30 sierpnia 2020

Uchwała Konferencji Episkopatu Polski z dnia 2020.08.28 w sprawie ujednolicenia formuł modlitewnych

Biskupi zatwierdzili 28 sierpnia normy dotyczące ujednolicenia różnych wariantów modlitw. Przygotowany przez Komisję ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wykaz ma pomóc usunąć rozbieżności w publikowanych w różnych źródłach tekstach modlitw.

Biskupi zatwierdzili 28 sierpnia normy dotyczące ujednolicenia różnych wariantów modlitw. Przygotowany przez Komisję ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wykaz ma pomóc usunąć rozbieżności w publikowanych w różnych źródłach tekstach modlitw.

Podczas 386. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski obradującego od 27 do 29 sierpnia na Jasnej Górze biskupi przyjęli normy dotyczące ujednolicania tekstów niektórych modlitw. „Jest dla nas bardzo ważne, żeby te formuły modlitewne, które stosujemy na co dzień, brzmiały jednakowo w różnych modlitewnikach czy w różnych zgromadzeniach liturgicznych. Teraz będziemy mieć wzorzec, do którego będzie można się odwołać” – podkreślił bp Adam Bałabuch, przewodniczący Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.

Ujednolicono także tekst modlitwy „O Krwi i Wodo” z kultu Bożego Miłosierdzia, w której potwierdzono jako obowiązującą formułę „…któraś wypłynęła…” (nie „wytrysnęła”). „Sama św. Siostra Faustyna używa co prawda w „Dzienniczku” różnych brzmień: „wytrysła” (Dz. 83 i 309), „wytrysnęła” (Dz. 187), „wytrysłaś” (Dz. 813). Jednak w oficjalnych zatwierdzonych modlitewnikach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia („Jezu, ufam Tobie” z r. 1993 oraz „Bóg bogaty w Miłosierdzie” z 2014 r.) używa się formy „wypłynęła” nawiązującego do biblijnej sceny przebicia serca Chrystusa i taką formę przyjęliśmy za obowiązującą” – wyjaśnił bp Bałabuch. Jak dodał, wśród ujednoliconych modlitw są także modlitwa „Aniele Boży” oraz fatimska „Modlitwa Anioła”.

Ujednolicenie polskiego brzmienia wybranych form modlitewnych, publikowanych w różnych źródłach, ma na celu korektę zauważonych rozbieżności i niedogodności oraz wprowadzenie ładu na forum wydawnictw katolickich, także w Internecie. Po przyjęciu i publikacji form ujednoliconych przez KEP normy staną się obowiązujące dla kolejnych wydań tekstów liturgicznych i innych modlitewników.

BP KEP

 

Ujednolicone i uzupełnione brzmienie wybranych formuł modlitewnych

I. Ujednolicanie zatwierdzonych wariantów

1.      Ojcze nasz (Modlitwa Pańska)

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. (Amen.)

2.      Zdrowaś Maryjo (Pozdrowienie Anielskie)

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

3.      Królowo nieba (Regina caeli)

Królowo nieba, wesel się, alleluja,

bo Ten, któregoś nosiła, alleluja,

zmartwychpowstał, jak powiedział, alleluja.

Módl się za nami do Boga. Alleluja.

4.      Pod Twoją obronę

Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.

5.      Pomnij, o Najświętsza Panno (Modlitwa św. Bernarda)

Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo, że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego, kto się do Ciebie ucieka, Twej pomocy wzywa, Ciebie o przyczynę prosi. Tą ufnością ożywiony, do Ciebie, o Panno nad pannami i Matko, biegnę, do Ciebie przychodzę, przed Tobą jako grzesznik płaczący staję. O, Matko Słowa, racz nie gardzić słowami moimi, ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj. Amen.

6.      Witaj, Królowo

Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj. Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy. Do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć. A Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo.


II. Inne ujednolicenia i korekty

7.      Tytuł dotychczasowej Litanii do Wszystkich Świętych

Dotychczasowa nazwa "Litania do Wszystkich Świętych" nosi nazwę "Litania do Świętych" (zgodnie z tytułem łacińskim "Litaniae Sanctorum"). Taką pisownię stosuje się już w nowych wydaniach tej modlitwy. Pozostałe wydania będą ujednolicane zgodnie z nowym tytułem.

8.      Tytuł litanii w obrzędzie koronacji wizerunku NMP

Przyjmuje się ujednolicony tytuł "Litania z obrzędu koronacji wizerunków Najświętszej Maryi Panny".

9.      Formuła wstępna w litaniach

We wszystkich litaniach (oprócz Litanii do Świętych) przyjmuje się standardowe brzmienie i pisownię formuły wstępnej (Kyrie eleison) oraz pisownię małą literą słowa "wszystkich" w wyrażeniu "wszystkich Świętych" (np. "Jezu, korono wszystkich Świętych" lub "Królowo wszystkich Świętych"). Ujednolicona formuła wstępna do zatwierdzonych litanii ma odtąd następującą pisownię i brzmienie:

Kyrie, eleison.

Christe, eleison.

Kyrie, eleison.

Uwaga: w Litanii do Świętych stosuje się nadal przyjętą w księgach formę polską "Panie, zmiłuj się nad nami...".

10.  Wezwanie "Módlmy się" przed oracją w litaniach

We wszystkich zatwierdzonych litaniach przed oracją końcową stosuje się wezwanie "Módlmy się".

Objaśnienie: obecnie brakuje tego wezwania w zatwierdzonej Litanii do Najśw. Imienia Jezus oraz Litanii z obrzędu koronacji wizerunków NMP. Odtąd obowiązuje stosowanie wezwania "Módlmy się".

11.  Dodatkowa oracja w modlitwie "Anioł Pański"

Odnośnie do modlitwy końcowej, to oprócz obecnie istniejącej w Wykazie odpustów można zamiennie stosować orację z uroczystości Zwiastowania Pańskiego, zgodnie z zapisem adhortacji Marialis cultus św. Pawła VI (num. 41 przypis 109):

Boże, z Twojej woli w łonie Maryi Dziewicy odwieczne Słowo przyjęło ludzkie ciało; † spraw, abyśmy wyznając, że nasz Odkupiciel jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, * zasłużyli na udział w Jego Boskiej naturze. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Jeśli po zatwierdzonym tekście z Wykazu odpustów dodaje się doksologię "Chwała Ojcu..." oraz "Wieczny odpoczynek", to formułę za zmarłych należy poprzedzić specjalną formułą oddzielającą, np. "Módlmy się za zmarłych." albo "Za zmarłych". Odnośnie do doksologii "Chwała Ojcu", nie ma normy dotyczącej jej powtarzania, pozostawia się to prywatnej pobożności.

12.  Korekta formuły "Wieczny odpoczynek"

Obecnie zatwierdzona formuła z Wykazu odpustów zostaje zmieniona na następującą formułę ujednoliconą z racji duszpasterskich. W formule tej można stosować odmianę wyrazów odnoszących się do wielu lub jednego zmarłego / jednej zmarłej.

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen.

13.  Skróty stosowane w modlitwach

W tekstach wyróżnia się skrótami podział na części prowadzącego, kantorów i pozostałych obecnych. Ustala się następujący ujednolicony porządek skrótów:

P. / W. = prowadzący (przewodniczący)/ wszyscy

K. / W. = kantor / wszyscy (skrót stosowany standardowo w Liturgii Godzin)

14.  Akt strzelisty "O mój Jezu"

Przyjmuje się ujednoliconą formułę aktu strzelistego z Fatimy, stosowaną w Różańcu NMP. Formuła ujednolicona dla pożytku wiernych brzmi:

O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.

15.  Koronka do Miłosierdzia Bożego

Przyjmuje się ujednolicone brzmienie tekstów z Koronki do Miłosierdzia Bożego wg tekstu zatwierdzonego dla Archidiecezji Krakowskiej przez kard. Franciszka Macharskiego, metropolitę krakowskiego, w dniu 16 lutego 1980, potwierdzonego w oficjalnych modlitewnikach "Jezu, ufam Tobie" (imprimatur w 1993) oraz „Bóg bogaty w Miłosierdzie. Rozważania i modlitwy do Miłosierdzia Bożego” (imprimatur 2014):

·         Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

·         Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

·         Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.

W wersecie "Miej miłosierdzie dla nas i całego świata" (wersja dostosowana do norm języka polskiego i tak zatwierdzona) można w śpiewie stosować oryginalne brzmienie "świata całego".

W modlitwie "O Krwi i Wodo...", pochodzącej z Dzienniczka Św. Siostry Faustyny i mającej już w oryginale różne brzmienia (Dz 84, 187, 309, 813), a którą można odmawiać w Godzinie Miłosierdzia, także przed lub po Koronce do Bożego Miłosierdzia, przyjmuje się jako obowiązujące brzmienie ujednolicone według sformułowań biblijnych ("wypłynęła" zamiast "wytrysnęła", por. J 19, 34), zatwierdzone we wspomnianym modlitewniku "Jezu, ufam Tobie" i w takiej formie używane przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, z majuskułą w wyrażeniu "Krwi i Wodo" (ze względu na kult do Krwi Chrystusa oraz na majuskułę w słowie "Tobie"):

·         O Krwi i Wodo, któraś wypłynęła z Najświętszego Serca Jezusowego jako zdrój Miłosierdzia dla nas – ufam Tobie.

16.  uzupełnienie formuł końcowych Litanii loretańskiej "ad libitum"

W Litanii Loretańskiej przyjmuje się możliwość używania tradycyjnych formuł końcowych dostosowanych do okresu liturgicznego, na podstawie zatwierdzonego przez Kongregację Kultu Bożego w 1963 r. tekstu z "Collectio Rituum" oraz Wykazu odpustów. Oprócz aktualnie używanego wersetu "Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko..." i modlitwy "Wszechmogący Boże" (lub "Łaskę Twoją") można stosować w modlitwie także poniższe warianty (dostosowane do brzmienia aktualnego Mszału):

W okresie Adwentu

P. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.

W. I poczęła z Ducha Świętego.

Módlmy się. Boże, z Twojej woli za zwiastowaniem anielskim odwieczne Słowo przyjęło ludzkie ciało w łonie Najświętszej Maryi Panny, † spraw, aby wspomagało nas wstawiennictwo Dziewicy, * w której Boże macierzyństwo głęboko wierzymy. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.

W okresie Narodzenia Pańskiego

P. Po porodzeniu, Panno, nienaruszoną zostałaś.

W. Bogurodzico, przyczyń się za nami.

Módlmy się. Boże, Ty przez dziewicze macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny obdarzyłeś ludzi łaską wiecznego zbawienia, † spraw, abyśmy doznawali orędownictwa Tej, * przez którą otrzymaliśmy Twojego Syna, Dawcę życia wiecznego. Który z Tobą żyje na wszystkie wieki wieków. W. Amen.

W Okresie Wielkanocy

P. Raduj się i wesel, Panno Maryjo, alleluja.

W. Bo zmartwychwstał Pan prawdziwie, alleluja.

Módlmy się. Boże, Ty przez zmartwychwstanie Twojego Syna, naszego Pana, Jezusa Chrystusa, przywróciłeś radość światu, † spraw, abyśmy przez Jego Matkę, Dziewicę Maryję, * osiągnęli szczęście życia wiecznego. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.

17.  Dodatek: "Modlitwa Anioła"

Przyjmuje się ujednoliconą formułę tzw. "Modlitwy  Anioła", zgodnie z wersją używaną przez Sekretariat Fatimski:

O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

18.  Dodatek 2: Modlitwa "Aniele Boży"

Przyjmuje się ujednoliconą formułę modlitwy "Aniele Boży", zgodnie z wersją obecną w polskim wydaniu Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego:

Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój. Rano, wieczór, we dnie, w nocy bądź mi zawsze ku pomocy. Strzeż duszy, ciała mego i zaprowadź mnie do żywota wiecznego. Amen.

19.  Norma dotycząca łamania tekstu

Księgi liturgiczne i modlitewniki podają różne formy łamania tekstu modlitw. Łamanie tekstu i układ linii nie należą do elementów istotnych, dlatego wydawcy mogą je stosować zgodnie z potrzebą, np. w wielu liniach dla łatwiejszej recytacji lub w tekście ciągłym dla zaoszczędzenia miejsca w druku.

Kod QR do tego wpisu



 

 

 

 

 

Strona
Ten link przenosi na górę strony

wtorek, 4 sierpnia 2020

Święty Andrzej Apostoł - brat św. Szymona Piotra

Święty Andrzej był pierwszym ze wszystkich 12. powołanych Apostołów oraz pierwszym Apostołem Słowian co jest szczególnie ważne dla nas.

Święty Andrzej Apostoł pochodził z Betsaidy, miasta położonego na północnym wybrzeżu Jeziora Galilejskiego (zwanego Jeziorem Genezaret lub Morzem Tyberiadzkim). Był Żydem, rybakiem, bratem Apostoła Piotra, nie miał żony. Wraz z Piotrem przeniósł się do Kafarnaum do własnego domu i tam zajmowali się rybołówstwem.

Gdy św. Jan Chrzciciel zaczął głosić mające nastąpić nadejście Mesjasza, stał się jego najbliższym uczniem. Jan Chrzciciel skierował Andrzeja i przyszłego Apostoła Jana Teologa do Chrystusa, wskazując, że to On jest Barankiem Bożym.

Andrzej jako pierwszy został powołany przez Chrystusa do służby apostolskiej. Stąd też przydomek „Pierwszy Powołany” (gr. Protokletos), często przydomek Andrzeja występuje wraz z jego imieniem.

Św. Jan Teolog tak opisuje powołanie Andrzeja przez Chrystusa do grona Apostołów:

J 1,35 Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami

J 1,36 i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: ”Oto Baranek Boży”.

J 1,37 Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.

J 1,38 Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: ”Czego szukacie?” Oni powiedzieli do Niego: ”Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz?”

J 1,39 Odpowiedział im: ”Chodźcie, a zobaczycie”. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.

J 1,40 Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra.

Według Ewangelii św. Mateusza, tak to wyglądało:

Mt 4,18 Gdy [Jezus] przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.

Mt 4,19 I rzekł do nich: ”Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”.

Św. Marek w swojej Ewangelii tak opisuje to wydarzenie:

Mk 1,16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.

Mk 1,17 Jezus rzekł do nich: ”Pójdźcie za Mną, a sprawie, że się staniecie rybakami ludzi”.

Mk 1,18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

Św. Łukasz zaś łączy powołanie Andrzeja z cudownym połowem ryb:

Łk 5,01 Pewnego razu - gdy tłum cisnął się do Niego aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret -

Łk 5,02 zobaczył dwie łodzie, stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci.

Łk 5,03 Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy.

Łk 5,04 Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: ”Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!”.

Łk 5,05 A Szymon odpowiedział: ”Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci”.

Łk 5,06 Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać.

Łk 5,07 Skinęli więc na wspólników w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały.

Łk 5,08 Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: ”Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny”.

Łk 5,09 I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali;

Łk 5,10 jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. Lecz Jezus rzekł do Szymona: ”Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił”.

Łk 5,11 I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Według wszystkich Ewangelii powołanie Andrzeja miało miejsce nad Jeziorem Galilejskim.

W Ewangelii według św. Jana, Apostoł Andrzej pojawia się jeszcze dwa razy - pierwszy raz, gdy prowadzi dialog z Chrystusem o chlebach i rybach, przed cudownym nakarmieniem pięciu tysięcy ludzi:

J 6,08 Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego:

J 6,09 ”Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?”

J 6,10 Jezus zatem rzekł: ”Każcie ludziom usiąść!” A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy.

J 6,11 Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał.

Drugi raz u św. Jana, Andrzej pojawia się, kiedy razem z Filipem (przyszły Apostoł) przyprowadzili do Chrystusa pogańskich Greków.

J 12,20 A wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon [Bogu] w czasie święta, byli też niektórzy Grecy.

J 12,21 Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: ”Panie, chcemy ujrzeć Jezusa”.

J 12,22 Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.

J 12,23 A Jezus dał im taką odpowiedz: ”Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy.

W Ewangelii według św. Marka, Andrzej ukazany jest jako jeden z czterech uczniów Chrystusa, przed którymi Jezus na Górze Oliwnej pokazał przyszłe losy świata:

Mk 13,01 Gdy wychodził ze świątyni, rzekł Mu jeden z uczniów: ”Nauczycielu, patrz, co za kamienie i jakie budowle!”

Mk 13,02 Jezus mu odpowiedział: ”Widzisz te potężne budowle? Nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony”.

Mk 13,03 A gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciw świątyni, pytali Go na osobności Piotr, Jakub, Jan i Andrzej:

Mk 13,04 ”Powiedz nam, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to wszystko zacznie się spełniać?”

Mk 13,05 Wówczas Jezus zaczął im mówić: ”Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł.

Mk 13,06 Wielu przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem. I wielu w błąd wprowadza.

Mk 13,07 Kiedy więc usłyszycie o wojnach i pogłoskach wojennych, nie trwóżcie się! To się musi stać, ale to jeszcze nie koniec.

Mk 13,08 Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu; będą miejscami trzęsienia ziemi, będą klęski głodu. To jest początek boleści.

Mk 13,09 A wy miejcie się na baczności. Wydawać was będą sądom i w synagogach będą was chłostać. Nawet przed namiestnikami i królami stawać będziecie z mego powodu, na świadectwo dla nich.

Mk 13,10 Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom.

Po śmierci Chrystusa na Krzyżu, po Jego Zmartwychwstaniu oraz zesłaniu Ducha Świętego na Apostołów, rzucono losy, któremu z Apostołów przypadną poszczególne tereny do głoszenia Słowa Bożego. Andrzejowi przypadły: Bitynia, Pont, Chalcedon, Bizancjum, Tracja, Macedonia (do Morza Czarnego i Dunaju), Tesalia, Hellada, Achaja, Amintin, Trapezunt, Herakleia i Amastrida. Andrzej przechodził po kolei wszystkie te kraje gorliwie głosząc Słowo Boże, za które był prześladowany. Najwięcej ucierpiał w Synopie (północna Turcja), gdzie został obalony na ziemię i ciągnięty za ręce i nogi, podczas wleczenia po ziemi, był bity bierwionami, obrzucany kamieniami, wyrywano mu palce i wybijano zęby. Po tylu męczarniach Andrzej mocą łaski Zbawiciela, został cudownie uzdrowiony ze wszystkich ran.

Po takich tragicznych zdarzeniach z Synopy, Andrzej udał się dalej do Neocezarei, Samomaty, Alanty, kraju Basków, Zygów i Królestwa Bosforu. Następnie popłynął do Bizancjum (późniejszy Konstantynopol), gdzie jako pierwszy nauczał wiary o Chrystusie Zbawicielu. W niektórych źródłach można znaleźć, że Andrzej był założycielem Konstantynopola i jego pierwszym biskupem. Po umocnieniu się wiary w tym mieście mianował na biskupa Bizancjum apostoła Stachysa a sam udał się do Pentu, na wybrzeżu Morza Czarnego, następnie do Scytii (obszar między Dnieprem a Donem do ujścia Dunaju) oraz do Chersonezu na Krymie.

Prawosławni Rumuni wierzą, że apostoł Andrzej był pierwszym głosicielem Chrystusa w Scytii Małej dla miejscowych Dacjanów (delta Dunaju na pograniczu Rumunii i Bułgarii). Rumuńska Cerkiew Prawosławna wskazuje jaskinię, w której modlił się apostoł Andrzej oraz miejscowość Capuzu w której Apostoł miał chrzcić miejscową ludność. Według tradycji cerkiewnej apostoł Andrzej po rzece Dniepr dotarł do wzgórz kijowskich w kraju Rusinów (obecna Ukraina), na których to wzgórzach Andrzej wzniósł krzyż i ogłosił, że Łaska Boża zamieszka w tym miejscu. Przepowiedział, że w tym miejscu powstanie wielkie miasto z wieloma Domami Bożymi. Wiele źródeł mówi również, że apostoł Andrzej spod wzgórz kijowskich poszedł dalej na północ do Nowogrodu, skąd przez ziemie Waregów przybył do Rzymu, a następnie udał się do Epiru nad Morzem Jońskim.

Z Epiru Andrzej udał się do Tracji i na Peloponez, gdzie w miejscowości Parras uzdrawiał ludzi, m.in. żonę zarządcy miasta Maksymillę i jego brata Stratokiusza. Po uczynionych cudach oraz dzięki gorliwemu głoszeniu słowa Bożego, prawie wszyscy mieszkańcy Parrasu zostali ochrzczeniu i przyjęli chrześcijaństwo. Zarządca Parrasu, Egeat Antypat pomimo naocznemu doświadczaniu cudów uczynionych przez Andrzeja nie przyjął chrztu pozostając poganinem. Andrzej kilkakrotnie przekonywał Egeata do wiary w Chrystusa jednak nadaremnie i dodatkowo tak rozsierdził zarządcę, że ten skazał go na śmierć krzyżową. Andrzeja nie przybijano gwoździami tylko przywiązano do krzyża w kształcie litery X sznurami, aby cierpienia przed śmiercią trwały jak najdłużej. Andrzej wisząc na krzyżu nie dość, że nie wyrzekł się swojej wiary to aż do śmierci przez trzy dni nauczał tłumy głosząc Słowo Boże. Wyznawał wiarę w Chrystusa i pouczał jak należy wierzyć w Zbawiciela oraz jak umieć cierpieć i umierać za wiarę. Po śmierci Andrzeja, żona Egeata, która została wcześniej uzdrowiona przez Andrzeja, z wielką pobożnością i szacunkiem zdjęła z krzyża ciało umęczonego Andrzeja i je pochowała.

Nie jest ustalona dokładna data śmierci męczennika Andrzeja. Prawosławie przyjmuje, że był to 30 listopad 62 roku. Inne źródła mówią o 65 lub około 70 roku. Krzyż w kształcie litery X na którym umierał Andrzej, później był nazwany „Krzyżem Świętego Andrzeja”, który umieszczany jest przed przejazdami kolejowymi, dlatego, że Święty Andrzej jest patronem podróżnych.

W 356 roku jego relikwie przewieziono z Patras do Konstantynopola i umieszczono w świątyni Świętych Apostołów obok relikwii apostoła Łukasza oraz apostoła Tymoteusza. W VIII wieku irlandzki mnich imieniem Reguluj przewiózł relikwie apostoła Andrzeja do Szkocji, gdzie umieszczono je w katedrze miasta St. Andrews, położonym na wschodnim wybrzeżu kraju. Miasto to otrzymało nazwę na cześć apostoła i stało się duchową stolicą Królestwa Szkockiego. W rzeczywistości potwierdzone jest to, że w 1202 roku, gdy krzyżowcy zajęli Konstantynopol, zabrali ze sobą relikwie apostoła i umieścili je w Amalfi (rejon Kampanii), .niedaleko Neapolu.

W 1461 roku relikwia głowy apostoła została podarowana przez bizantyjskiego księcia Morei Tomasza Paleologa papieżowi Piusowi II, który umieścił je w Bazylice św. Piotra w Rzymie. W 1464 roku papież Paweł VI, w geście dobrej woli wobec Greckiej Cerkwi Prawosławnej, przekazał relikwiarz z cząsteczkami relikwii świętego (palec i część czaszki) do Konstantynopola. W 1980 roku rzymskokatolicki arcybiskup Marsylii Roger Etchegaray zwrócił też prawosławnym Grekom część relikwii krzyża św. Andrzeja, na którym zmarł apostoł. Różne fragmenty jego relikwii znajdują się w wielu świątyniach na całym świecie, a prawa ręka apostoła w moskiewskim patriarszym soborze Chrztu Pańskiego, tzw. Sobór Bogojawleński.

Apostoł Andrzej uważany jest za patrona Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Również Rosyjska Cerkiew Prawosławna, która przyjęła wiarę z Bizancjum, gdzie sukcesja apostolska prowadzona jest od apostoła Andrzeja - uważa go za swojego patrona. Ponadto Andrzej stał się patronem narodów słowiańskich oraz państw i krain takich jak: Szkocja, Grecja, Rosja, Hiszpania, Niderlandy, Burgundia, Bitynia, Niemcy, Prusy, Szlezwik, Luksemburg oraz wyspy Sardynia i miasta Amalfi. Miast: Neapol, Mantua, Pont, Agde, Baeza, Bordeaux, Brescia, Brugia, Hanower, Orange, Pesaro, Rawenna i Rochester. Jest opiekunem małżeństw, kobiet w ciąży i dzieci, wspomaga żeglarzy szczególnie podczas sztormów, rybaków i handlujących rybami, powroźników, woziwodów, rzeźników, górników Orędownik zakochanych, wspomaga w sprawach matrymonialnych i wypraszaniu potomstwa.

W ikonografii apostoł Andrzej posiada od początku indywidualne cechy. Przedstawiany jest jako starzec o kręconych, siwych i gęstych włosach, krzaczastej, krótkiej i rozdwojonej brodzie. Jako apostoł nosi przeważnie długi płaszcz, jako rybak - krótką tunikę. Jego głównym atrybutem jest krzyż w kształcie litery X, będący symbolem śmierci za Chrystusa. Na ikonach ruskich apostoł Andrzej, jako patron Rusi, często wyróżniany jest spośród innych apostołów strojem i gestem. W przedstawieniach indywidualnych przeważnie ukazywany jest ze zwojem Pisma w dłoniach. Na zwoju najczęściej znajduje się napis: „Nie pozwól mi, Panie mój Jezusie Chrystusie, bym skalał cokolwiek” lub „Przestrzegajcie przykazań Pańskich”.

Apostoł występuje też m.in. na ikonach Soboru Dwunastu Apostołów, wśród innych jedenastu najbliższych uczniów Chrystusa w scenach z Jego życia, takich jak: „Wjazd Pański do Jerozolimy”, „Ostatnia Wieczerza”, „Zmartwychwstanie Pańskie”, „Wniebowstąpienie Pańskie” oraz na ikonach Zesłania Ducha Świętego na apostołów i Zaśnięcia Matki Bożej.

Święto Św. Andrzeja Apostoła, przypada w Kościołach wschodnich jak i zachodnich w dniu 30 listopada. W Szkocji należącym do Zjednoczonego Królestwa, gdzie św. Andrzej jest patronem tego kraju oraz cieszy się ogromnym kultem, dzień 30 listopada jest świętem narodowym, uchwalonym 15 stycznia 2007 roku za zgodą królowej Elżbiety II. St. Andrew’s Day to jedno z najważniejszych wydarzeń, bardzo hucznie obchodzone przez Szkotów na całym świecie. W tym dniu na stołach królują ryby z racji tego, że św. Andrzej jest patronem rybaków, odbywają się pokazy fajerwerków, organizowane są parady czy targi z lokalną żywnością. Podczas takich spotkań opowiadane są różne historie związane z patronem oraz historią kraju. Jedna z legend mówi, że w roku 832 Angus II poprowadził Piktów i Szkotów do bitwy z liczebniejszą armią Anglików. Ponieważ armia jego była skazywana na porażkę Angus II modlił się do św. Andrzeja obiecując, że jeśli wygra tą bitwę to uczyni Go patronem Szkocji. Tuż przed bitwą na niebie pojawiły się białe chmury w kształcie litery X, które tak podbudowały na duchu żołnierzy, że bitwa ta został wygrana. Angus II dotrzymał słowa i ogłosił św. Andrzeja patronem Szkocji. W roku 1320 przy podpisywaniu Deklaracji ogłaszającej niepodległość Szkocji z Arbroath, św. Andrzej stał się oficjalnym patronem niepodległej wówczas Szkocji.

W Polsce znajduje się ponad 120 kościołów, których patronem jest św. Andrzej Apostoł.

Z dniem św. Andrzeja Apostoła lud polski łączył różne przysłowia. Oto niektóre z nich: "Gdy św. Andrzej ze śniegiem bieży, sto dni śnieg na polu leży"; "Kiedy na Andrzeja poleje, poprószy, cały rok nie w porę rolę moczy lub suszy"; "Na św. Andrzeja dziewkom z wróżby nadzieja".

Modlitwy do św. Andrzeja Apostoła

Wszechmogący wieczny Boże, św. Andrzej Apostoł 
był głosicielem Ewangelii i pasterzem Twojego Kościoła, 
pokornie prosimy Cię, aby nieustannie wstawiał się za nami. 
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Jezu, tak często zwracasz się do nas ze swoim wezwaniem. 
Tak często stajesz u drzwi naszego serca i kołaczesz. 
Ale my pozostajemy niemi i głusi na Twoje słowa. 
Sami wolimy decydować o swoim życiu. 
Boimy się pozostawić wszystko tak jak apostoł Andrzej i pójść za Tobą. 
Bo my przecież mamy tak wiele dóbr materialnych, tak wiele zobowiązań, układów. 
Pomóż nam, prosimy Cię, za wstawiennictwem apostoła Andrzeja 
oderwać się od codziennych spraw, byśmy umieli dojrzeć potrzeby bliźniego, 
daj nam uczestnictwo w Twoich cudach, by tak, jak umacniały wiarę św. Andrzeja, 
prowadziły do pełni naszej wiary. Amen.

Przyprowadź nas

Ty pierwszy poznałeś Baranka Bożego i poszedłeś za Nim. Z Twoim przyjacielem św. Janem przebywałeś u Jezusa przez cały dzień, następnie przez całe swoje życie, a teraz całą wieczność. Jak przywiodłeś swego brata św. Piotra do Chrystusa i wielu innych po nim, tak i nas przyprowadź. Naucz wędrować z ludźmi do Pana w miłości i w całym oddaniu się Jemu. Pomóż nam uczyć się lekcji krzyża, niesienia go codziennie bez skargi, aby zaprowadził nas jak Ciebie do Jezusa. Amen.

Wszechmogący wieczny Boże, św. Andrzej Apostoł był głosicielem Ewangelii i pasterzem Twojego Kościoła, pokornie prosimy Cię, aby nieustannie wstawiał się za nami. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Jezu, tak często zwracasz się do nas ze swoim wezwaniem.
Tak często stajesz u drzwi naszego serca i kołaczesz.
Ale my pozostajemy niemi i głusi na Twoje słowa.
Sami wolimy decydować o swoim życiu.
Boimy się pozostawić wszystko tak jak apostoł Andrzej i pójść za Tobą.
Bo my przecież mamy tak wiele dóbr materialnych, tak wiele zobowiązań, układów.
Pomóż nam, prosimy Cię, za wstawiennictwem apostoła Andrzeja
oderwać się od codziennych spraw, byśmy umieli dojrzeć potrzeby bliźniego,
daj nam uczestnictwo w Twoich cudach, by tak jak umacniały wiarę św. Andrzeja,
prowadziły do pełni naszej wiary. Amen.

Litania do św. Andrzeja Apostoła

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison

Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże , zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, módl się za nami.

Święta Boża Rodzicielko, módl się za nami.

Święta Panno nad pannami, módl się za nami.

Święta Maryjo, Królowo Apostołów, módl się za nami.

Święty Andrzeju, chwalebny Apostole, módl się za nami.

Święty Andrzeju, pierwszy powołany, módl się za nami.

Święty Andrzeju, bracie św. Piotra, módl się za nami.

Święty Andrzeju, gorliwy wyznawco, módl się za nami.

Święty Andrzeju, prawdziwy przyjacielu Chrystusa, módl się za nami.

Święty Andrzeju, wierny sługo Boży, módl się za nami.

Święty Andrzeju, na opowiadanie Ewangelii powołany, módl się za nami.

Święty Andrzeju, pierwszy z apostołów, którzy spotkali Jezusa, módl się za nami.

Święty Andrzeju, pierwszy człowieku, który uwierzył w Jezusa jako Mesjasza i tę wiarę zwiastował innym, módl się za nami.

Święty Andrzeju, któryś przyprowadził brata do Jezusa, módl się za nami.

Święty Andrzeju, który przywiodłeś brata do Mistrza, bo rozpoznałeś w Nim życie, módl się za nami.

Święty Andrzeju, któryś ogłosił Piotrowi radosną nowinę: „Znaleźliśmy Mesjasza”, módl się za nami.

Święty Andrzeju, któryś pozostał u Jezusa i nauczył się wiele, módl się za nami.

Święty Andrzeju, niegdyś rybaku, a teraz dusz apostole, módl się za nami.

Święty Andrzeju, nauczycielu i przewodniku Kościoła, módl się za nami.

Święty Andrzeju, bracie rodzony Piotra i równy w śmierci sposobie, módl się za nami.

Święty Andrzeju, głosicielu Ewangelii i pasterzu Kościoła, módl się za nami.

Święty Andrzeju, jeden z dwóch uczniów św. Jana Chrzciciela, którzy pierwsi poszli za Chrystusem, módl się za nami.

Święty Andrzeju, mężu błogosławiony, nauczający i rządzący w Kościele, módl się za nami.

Święty Andrzeju, niech Twoja siec nas wyłowi z burzliwych świata odmętów, módl się za nami.

Święty Andrzeju, któryś dla miłości Chrystusa i Jego Prawa poniósł męczeństwo, módl się za nami.

Święty Andrzeju, poddany torturom tych, którzy nakazali zniszczyć wiarę, módl się za nami.

Święty Andrzeju, pośredniku między Chrystusem a tymi, którzy w Jezusa jako Mesjasza jeszcze nie uwierzyli, módl się za nami.

Święty Andrzeju, powołany do grona uczniów Chrystusa razem ze swoim bratem Piotrem, módl się za nami.

Święty Andrzeju, wierny uczniu św. Jana Chrzciciela, módl się za nami.

Święty Andrzeju, usłyszałeś głos wzywającego Pana, natychmiast zostawiłeś sieci, i poszedłeś po hojną nagrodę życia wiecznego, módl się za nami.

Święty Andrzeju, wezwany byłeś przez Pana, by z Piotrem głosić Nowinę, módl się za nami.

Święty Andrzeju, niezmordowany głosicielu Słowa Bożego, módl się za nami.

Święty Andrzeju, filarze Kościoła Bożego, módl się za nami.

Święty Andrzeju, postrachu mocarzów piekielnych, módl się za nami.

Święty Andrzeju, wspomożenie tonących w grzechach, módl się za nami.

Święty Andrzeju, mężu niebieskiej doskonałości, módl się za nami.

Święty Andrzeju, oświecenie biskupów, módl się za nami.

Święty Andrzeju, najwyższego Kapłana, Jezusa Chrystusa, naśladowco, módl się za nami.

Święty Andrzeju, obrońco świata na Sądzie Ostatecznym, módl się za nami.

Święty Andrzeju, któryś wypełnił dzieło Chrystusowe, módl się za nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

Módl się za nami święty Andrzeju.

Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się. Wszechmogący Boże, święty Andrzej Apostoł był głosicielem Ewangelii i Pasterzem Twojego Kościoła, pokornie Cię prosimy, aby nieustannie wstawiał się za nami. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Św. Andrzeju,

Ty pierwszy poznałeś Baranka Bożego i poszedłeś za Nim. Z Twoim przyjacielem św. Janem przebywałeś u Jezusa przez cały dzień, następnie przez całe swoje życie, a teraz całą wieczność. Jak przywiodłeś swego brata św. Piotra do Chrystusa i wielu innych po nim, tak i nas przyprowadź. Naucz wędrować z ludźmi do Pana w miłości i w całym oddaniu się Jemu. Pomóż nam uczyć się lekcji krzyża, niesienia go codziennie bez skargi, aby zaprowadził nas jak Ciebie do Jezusa. Amen.

Modlitwa do św. Andrzeja Apostoła (1857 r. z oryginalną pisownią)

Święty Andrzeju, Uczniu pojętny Chrystusów, w krzyżowej śmierci naśladowco Jego, z prostaka wielkiego, wielki Apostole, i z rybaka ludołowco, wiele dusz Bogu pozyskujący; któryś na jedno zawołanie Pańskie, porzucił swoję proffesyą i siatki, a Bogu służyć zaczął. Niechaj i ja za twoją świętą przyczyną porzucę świat, i to co mnie od zachowania prawa Boskiego, i miłości jego odrywa, i dzieli serce moje, którem całem powinienem (powinnam) i pragnę kochać najlepsze dobro moje, Boga, Niechaj się w krzyżu zakocham dla tego, że Zbawiciel mój na nim drogie położył życie, i ty swoje Święty Apostole. Niech się kocham w utrapieniach, znosząc je mile, i cierpliwie, a przez to przyniosę folgę Jezusowi, i tobie, a sobie zapłatę. Ty zaś Chryste Jezu, przez prace Apostolskie, i męczeństwo Świętego Andrzeja, daj nam do Ciebie tęsknić, Ciebie przekładać nad życie, honor i dostatki, daj powołania twego, i instynktów zawsze słuchać, a potym pozwól łaskawie Ciebie z Świętym Andrzejem i z wszystkimi Świętymi chwalić, i kochać na wieki wieków, Amen.

Źródło: "Nabożeństwo codzienne ku nieustającej nigdy czci i chwale Boga w Trójcy Jedynego, Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej i Świętych Pańskich dla wygody ludzi nabożnych i zbawiennego dusz chrześcijańskich pożytku z nowym rozmaitych modlitew przydatkiem krótko zebrane", Poznań 1857.

Kod QR do tego wpisu

 

 

 

 

 

Strona
Ten link przenosi na górę strony