Edukacja katolicka: Rok 2021 - Jubileuszowym Rokiem Świętym Compostelańskim

Jk 3,13 Kto spośród was jest mądry i rozsądny? Niech wykaże się w swoim nienagannym postępowaniu uczynkami dokonanymi z łagodnością właściwą mądrości!

Jk 3,14 Natomiast jeżeli żywicie w sercach waszych gorzką zazdrość i skłonność do kłótni, to nie przechwalajcie się i nie sprzeciwiajcie się kłamstwem prawdzie!

Jk 3,15 Nie na tym polega zstępująca z góry mądrość, ale mądrość ziemska, zmysłowa i szatańska.

Jk 3,16 Gdzie bowiem zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek.

Jk 3,17 Mądrość zaś [zstępująca] z góry jest przede wszystkim czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy.

Jk 3,18 Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.

Każdy rok, w którym uroczystość św. Jakuba Apostoła (25 lipca) wypada w niedzielę, obchodzony jest w Santiago de Compostela jako rok święty (Ano Santo Compostelano), jako - Rok łaski i przebaczenia, upamiętniający męczeństwo św. Jakuba Starszego Apostoła, tak jest i w roku 2021 kiedy to od 1 stycznia w Kościele rozpoczyna się jubileuszowy Rok Jakubowy.

Jest to czas szczególny dla całej Drogi św. Jakuba w Europie – także Drogi w Polsce.

W związku z tegorocznym Rokiem Jakubowym, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego wszystkim wiernym, którzy od dnia 31 grudnia 2020 r. aż do dnia 31 grudnia 2021 r., odrywając się w duchu od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawiedzą w formie pielgrzymki kościół stacyjny (są to kościoły pod wezwaniem św. Jakuba Starszego na Szlakach wyznaczonych i zatwierdzonych przez Sekretariat Drogi Św. Jakuba w Santiago) i pobożnie wezmą tam udział w obchodach jubileuszowych, lub przynajmniej przez odpowiednio długi czas pozostaną na pobożnym rozmyślaniu, kończąc je Modlitwą Pańską, Wyznaniem Wiary oraz wezwaniami do Najświętszej Maryi Panny i Świętego Jakuba Większego, Apostoła. Poprzez sieć Kościołów stacyjnych stworzona ma być więź pielgrzymów w kościołach pw. św. Jakuba Apostoła na Szlakach prowadzących do grobu św. Jakuba w Santiago. W Polsce mamy ponad 6000 km "Dróg św. Jakuba", przy których znajduje się ponad 80 kościołów parafialnych pw. św. Jakuba. Jednak tylko połowa z nich jest zaangażowana w duszpasterstwo pielgrzymów na Camino, stąd nie wszystkie znalazły się na liście kościołów stacyjnych

Osoby w podeszłym wieku, chorzy oraz wszyscy, którzy z ważnej przyczyny nie mogą opuścić domu, mogą w równym stopniu uzyskać odpust zupełny, wzbudziwszy w sobie niechęć wobec jakiegokolwiek grzechu oraz intencję wypełnienia, skoro tylko będzie to możliwe, trzech zwyczajnych warunków, jeśli przed jakimkolwiek obrazem Świętego będą się łączyć duchowo z obchodami jubileuszowymi, poleciwszy miłosierdziu Bożemu swoje modlitwy, cierpienia lub niedogodności własnego życia.

Pod poniższymi adresami znajduje się interaktywna mapa Kościołów Stacyjnych Roku Świętego Compostelańskiego 2021 w Polsce ustanowionego dekretem Penitencjarii Apostolskiej

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1t1v4TyFhV27NPWUH1tmG6Sv7RGUv7Hxl&fbclid=IwAR03p0Axa46gLczICBo_Z9qqg5cUNTjKsgfU7R3awZFTOlIIbHUFGtGVp1I&ll=51.40404147266119%2C19.48425502499998&z=7

Więcej wiadomości o Roku Świętym 2021 Compostelańskim, można znaleźć w Internecie na stronie Archidiecezji Santiago de Compostela, pod adresem:

https://anosantocompostelano.org/pl/

Poniżej podaję najważniejsze informacje na temat Świętego Jakuba Starszego Apostoła.

Św. Jakub Większy (Starszy) Apostoł (nazywany tak w odróżnieniu od św. Jakuba Mniejszego Apostoła, syna Alfeusza należącego do grona wybranych później Apostołów), syn Zebedeusza i Salome, brat Jana Ewangelisty, inaczej nazywany jako Jakub Pielgrzym lub Jakub z Composteli (Hiszpania), lub „synem gromu”, przydomek ten ze względu na ich porywisty charakter nadał jemu i jego bratu Janowi sam Jezus, zaś w Hiszpanii znany jako Santiago Mayor. Urodził się w 5 r. p.n.e. w miejscowości Betsaida, nad jeziorem Galilejskim, leżącym w pobliżu Jerozolimy i Kafarnaum.

Mk 3,16 Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr;

Mk 3,17 dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu;

Jakub i Jan jako pierwsi po Apostole Andrzeju i Apostole Piotrze, zostali powołani przez Chrystusa do służby apostolskiej. Było to w momencie, gdy byli zajęci łowieniem ryb w Jeziorze Galilejskim, o czy wspominają w Ewangeliach zarówno św. Marek jak i św. Mateusz.

Mk 1,19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci.

Mk 1,20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Mt 4,21 A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał.

Mt 4,22 A oni natychmiast zostawili lodź i ojca i poszli za Nim.

Jakub był jednym z najbliższych uczniów Jezusa oraz naocznym świadkiem wielu Jego cudów, jak: uzdrowienie kobiety z choroby upływu krwi czy wskrzeszenie córki Jaira o czym możemy przeczytać w Ewangelii św. Marka oraz św. Łukasza:

Mk 5,21 Gdy Jezus przeprawił się z powrotem w łodzi na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem.

Mk 5,22 Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie:

Mk 5,23 ”Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła”.

Mk 5,24 Poszedł wiec z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał.

Mk 5,25 A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele przecierpiała

od różnych lekarzy

Mk 5,26 i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej.

Mk 5,27 Słyszała ona o Jezusie, więc przyszła od tyłu, miedzy tłumem, i dotknęła się Jego płaszcza.

Mk 5,28 Mówiła bowiem: ”Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa”.

Mk 5,29 Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w ciele, że jest uzdrowiona z dolegliwości.

Mk 5,38 Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia,

Mk 5,39 wszedł i rzekł do nich: ”Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi”.

Mk 5,40 I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało.

Mk 5,41 Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: ”Talitha kum”, to znaczy: ”Dziewczynko, mówię ci, wstań!”

Mk 5,42 Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia.

Łk 8,51 Gdy przyszedł do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą, oprócz Piotra, Jakuba i Jana oraz ojca i matki dziecka.

Łk 8,52 A wszyscy płakali i żałowali jej. Lecz On rzekł: ”Nie płaczcie, bo nie umarła, tylko śpi”.

Łk 8,53 I wyśmiewali Go, wiedząc, że umarła.

Łk 8,54 On zaś ująwszy ją za rękę rzekł głośno: ”Dziewczynko, wstań!”

Łk 8,55 Duch jej powrócił, i zaraz wstała. Polecił też, aby jej dano jeść.

Jakub był także obecny w czasie Przemienienia Jezusa na górze Tabor:

Mt 17,01 Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno.

Mt 17,02 Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.

Mt 17,03 A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim.

Mt 17,04 Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: ”Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”.

Mt 17,05 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: ”To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!”

Mt 17,06 Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.

Mt 17,07 A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: ”Wstańcie, nie lękajcie się!”

Jakub był również świadkiem podczas modlitwy Chrystusa przed Drogą Krzyżową w ogrodzie Getsemani:

Mk 14,32 A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani, rzekł Jezus do swoich uczniów: ”Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem będę się modlił”.

Mk 14,33 Wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę.

Porywisty charakter Jakuba i jego brata Jana objawił się m.in. wtedy, kiedy prosili Chrystusa, aby rozkazał, by ogień zniszczył wieś samarytańską, czy też w ich prośbie do Jezusa, aby pozwolił im zasiąść po Jego prawicy i lewicy:

Łk 9,51 Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy

Łk 9,52 i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt.

Łk 9,53 Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy.

Łk 9,54 Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: ”Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”

Łk 9,55 Lecz On odwróciwszy się zabronił im.

Mk 10,35 Wtedy zbliżyli się do Niego synowie Zebedeusza, Jakub i Jan, i rzekli: ”Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy”.

Mk 10,36 On ich zapytał: ”Co chcecie, żebym wam uczynił?”

Mk 10,37 Rzekli Mu: ”Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twojej stronie”.

Mk 10,38 Jezus im odparł: ”Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?”

Mk 10,39 Odpowiedzieli Mu: ”Możemy”. Lecz Jezus rzekł do nich: ”Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie.

Mk 10,40 Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale [dostanie się ono] tym, dla których zostało przygotowane”.

Po Zmartwychwstaniu Jezusa i Jego Wniebowstąpieniu o wszystkich dwunastu Apostołach możemy przeczytać w Dziejach Apostolskich, kiedy wraz z innymi Jakub został napełniony Duchem Świętym w dniu Pięćdziesiątnicy:

Dz 2,01 Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy (12 apostołów) razem na tym samym miejscu.

Dz 2,02 Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali.

Dz 2,03 Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden.

Dz 2,04 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

Św. Jakub brał udział w tworzeniu pierwszych wspólnot chrześcijańskich, gorliwie nauczając ludzi o Jezusie jako Mesjaszu Zbawicielu świata. Z różnych przekazów wynika, że był też pierwszych biskupem Jerozolimy. W czasie burzliwych dyskusji z faryzeuszami i uczonymi w piśmie wygłaszał płomienne mowy, w których udowadniał, że są oni ślepi na prawdziwe Słowo Boże. Wielu w czasie takich spotkań nawracało się, akceptowało naukę o Jezusie Chrystusie i przyjmowało chrzest święty.

Wszystkie te działania podważające dotychczasową naukę o przyjściu Mesjasza bardzo nie podobały się władcom żydowskim, którzy go oskarżyli do Heroda Agryppy I (37-44) króla Betanii, Galilei i Judei, doprowadzając do skazania św. Jakuba na śmierć. Wyrok został wykonany w 44 roku w Jerozolimie. Św. Jakub był pierwszym apostołem, który poniósł śmierć za wiarę. Został pochowany w Jerozolimie.

W jaki sposób św. Jakub poniósł śmierć dowiadujemy się z Biblii:

Dz 12,01 W tym także czasie Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła.

Dz 12,02 Ściął mieczem Jakuba, brata Jana,

Śmierć poprzez ścięcie mieczem jest opisana w Biblii jako jedynego apostoła spośród wszystkich dwunastu, który poniósł taką śmierć. Z utrwalonej cerkiewnej tradycji dowiadujemy się, że św. Jakub przed ścięciem ucałował swojego kata, który tak był tym gestem wzruszony, że sam nawrócił się, przypłacając to jednak następnie swoją męczeńską śmiercią.

W 813 roku po opanowaniu Jerozolimy przez Arabów, relikwie św. Jakuba zostały przeniesione do miejscowości w północno-zachodniej Hiszpanii - Santiago de Compostela z racji wcześniejszego pobytu i głoszeniu Słowa Bożego na tych terenach przez św. Jakuba. Miejscowość ta do dzisiaj jest miejscem kultu i licznych pielgrzymek do grobu Świętego oraz potwierdzonych wielu uzdrowień za przyczyną modlitw do św. Jakuba Apostoła. W Średniowieczu Santiago de Compostela należała do najsłynniejszych sanktuariów chrześcijaństwa i była trzecim po Ziemi Świętej i Rzymie celem odwiedzin chrześcijańskich pielgrzymów a Hiszpanię zaczęto nazywać „krajem świętego Jakuba”.

W Santiago de Compostela od XI w. znajduje się stolica arcybiskupstwa, a wybudowana tam katedra pod wezwaniem Św. Jakuba została uroczyście konsekrowana w roku 1211. Tam został również założony zakon rycerski Św. Jakuba dla obrony wiary i kraju przed Arabami, którzy najechali w VII wieku Półwysep Iberyjski i kilka wieków okupowali te tereny. W XIII wieku założono we Francji inny zakon św. Jakuba dla opieki nad pielgrzymami, który przetrwał on do roku 1672.

Santiago de Compostela ma własny uniwersytet założony w roku 1501, piękną bazylikę, w której znajdują się relikwie św. Jakuba. Według miejscowej legendy w roku 835 biskup miasta Irii, prowadzony przez cudowną gwiazdę, odnalazł grób i relikwie św. Jakuba Apostoła. Alfons II, król Asturii zbudował na tym miejscu kościół.

Do Sanktuarium w Santiago de Compostela dwukrotnie (1982 i 1989) pielgrzymował Papież Jan Paweł II. Papież 9 listopada 1982 roku wygłosił tam homilię znaną jako „Akt Europejski z Santiago de Compostela”, który stał się ideową podstawą dla dążeń do zjednoczenia Europy. Papież wskazał w nim na chrześcijańskie korzenie wszystkich narodów i krajów naszego kontynentu. Papież mówił, że: „cała Europa odnalazła się wokół tej «pamiątki» świętego Jakuba, w tych samych wiekach, w których budowała się jako kontynent jednorodny i zjednoczony duchowo. Dlatego to sam Goethe stwierdzi, że świadomość europejska zrodziła się w pielgrzymowaniu” (…)

„(…) Ja, Jan Paweł, syn polskiego narodu, który zawsze uważał się za naród europejski ze względu na swe początki, tradycję, kulturę i żywotne więzy, narodu słowiańskiego wśród Latynów i łacińskiego pośród Słowian; ja, Następca Piotra na Stolicy Rzymskiej, stolicy, którą Chrystus zechciał umieścić w Europie i którą kocha za jej trud szerzenia chrześcijaństwa na całym świecie; ja, Biskup Rzymu i Pasterz Kościoła powszechnego, z Santiago kieruję do ciebie, stara Europo, wołanie pełne miłości: Odnajdź siebie samą! Bądź sobą! Odkryj swoje początki. Tchnij życie w swoje korzenie. Tchnij życie w te autentyczne wartości, które sprawiały, że twoje dzieje były pełne chwały, a twoja obecność na innych kontynentach dobroczynna. Odbuduj swoją jedność duchową w klimacie pełnego szacunku dla innych religii i dla prawdziwych swobód. Oddaj cesarzowi to, co cesarskie, zaś Bogu to, co Boskie. (…) Możesz jeszcze być latarnią cywilizacji i bodźcem postępu dla świata”.

Całą treść Aktu Europejskiego Santiago de Compostela Jana Pawła II, można znaleźć pod adresem: akt.indd (wordpress.com)

W 1982 r. Rada Europy uznała Camino de Santiago za drogę ważną dla kultury kontynentu i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. W październiku 1987 r. Drogę św. Jakuba ogłoszono pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym Rady Europy, a sześć lat później wpisano ją na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.

Papież Benedykt XVI w katechezie z dnia 21 czerwca 2006 roku tak mówił o św. Jakubie Apostole:

” … Od św. Jakuba możemy się więc wiele nauczyć: gotowości do przyjęcia Pańskiego wezwania nawet wtedy, gdy każe nam pozostawić “łódź” naszej ludzkiej pewności, entuzjazmu w pójściu za Nim drogami, które On wskazuje, z pominięciem wszelkiej naszej złudnej zarozumiałości, gotowości do dawania o Nim świadectwa z odwagą, gdy to konieczne, aż po najwyższą ofiarę życia. Tak więc św. Jakub staje przed nami jako wymowny przykład wielkodusznego przylgnięcia do Chrystusa. On, który początkowo, ustami swej matki, prosił o to, by zasiąść wraz z bratem u boku Mistrza w Jego Królestwie, właśnie jako pierwszy wychylił kielich męki i dzielił męczeństwo z Apostołami…”

Święty Jakub jest patronem Hiszpanii i Portugalii, wojowników, rybaków, hospicjów, szpitali, sierot, aptekarzy, farmaceutów, pielgrzymów, robotników, żebraków, kapeluszników, kowali. Jest opiekunem jabłek i ziemiopłodów.

Kościół Powszechny obchodzi święto św. Jakuba Apostoła 25 lipca.

W ikonografii św. Jakub przedstawiany jest ze zwojem Pisma w dłoniach, na którym znajduje się cytat z Jego Listu:

Jk 1,01 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, śle pozdrowienie dwunastu pokoleniom w rozproszeniu.

Jk 1,02 Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia.

Jk 1,03 Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość.

Jk 1,04 Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.

Św. Jakub pokazywany jest jako mężczyzna w średnim wieku, z ciemną krótką brodą, ubrany w typowe dla apostołów szaty, w sandałach na nogach lub jako pielgrzym w miękkim kapeluszu z szerokim rondem. Postać św. Jakuba obecna jest na wielu najważniejszych, znanych chrześcijańskich ikonach m.in.: Wjazd Pański do Jerozolimy, Ostatnia Wieczerza, Zmartwychwstanie Pańskie, Zesłanie Ducha Świętego, Zaśnięcie Matki Bożej, Przemienienia Pańskiego czy w scenie wskrzeszenia córki Jaira.

Atrybutami św. Jakuba są: bukłak, kij pielgrzyma, księga, miecz, muszla, torba, turban turecki, zwój.

Litania do św. Jakuba

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami;
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami;
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami;
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami;

Święta Maryjo, Królowo Apostołów, módl się za nami;
Królowo Męczenników, módl się za nami;
Święty Jakubie Apostole, módl się za nami;
Synu Zebedeusza, módl się za nami;
Bracie świętego Jana Apostoła, módl się za nami;
Gotowy na wezwanie Pana, módl się za nami;
Powołany przez Jezusa na ucznia, módl się za nami;
Wybrany Apostołem, módl się za nami;
Opuszczający wszystko dla Jezusa, módl się za nami;
Synu gromu, módl się za nami;
Uprzywilejowany przez swego Mistrza, módl się za nami;
Świadku wskrzeszenia córki Jaira, módl się za nami;
Urzeczony dwukrotnym cudownym połowem ryb, módl się za nami;
Obecny przy Przemienieniu Pańskim, módl się za nami;
Towarzyszący Jezusowi w Ogrojcu, módl się za nami;
Świadku Męki i Śmierci Jezusa, módl się za nami;
Wierny Chrystusowi aż do końca, módl się za nami;
Prześladowany dla Jezusa, módl się za nami;
Głowo Kościoła Jerozolimskiego, módl się za nami;
Jaśniejący wiarą i pobożnością, módl się za nami;
Przyjacielu Chrystusa, módl się za nami;
Znoszący wzgardą i poniżenie, módl się za nami;
Doskonały w ubóstwie, módl się za nami;
Przykładzie gorliwości apostolskiej, módl się za nami;
Niestrudzony pielgrzymie, módl się za nami;
Opiekunie wdów i sierot, módl się za nami;
Pełen miłości bliźniego, módl się za nami;
Przebaczający swemu zdrajcy i katu, módl się za nami;
Pozyskujący go dla Chrystusa, módl się za nami;
Ścięty mieczem za wiarę, módl się za nami;
Pierwszy Męczenniku wśród Apostołów, módl się za nami;
Wspierający rycerzy w walce z wrogami, módl się za nami;
Patronie zakonu rycerskiego, módl się za nami;
Opiekunie pielgrzymów, módl się za nami;
Dzielny nasz obrońco w walce ze złym duchem, módl się za nami;
Niezawodny nasz Patronie przed Bogiem, módl się za nami;
Patronie Portugalii i Hiszpanii, módl się za nami;

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami święty Jakubie Apostole,
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Wszechmogący wieczny Boże, który krwią męczeńska świętego Jakuba uświęciłeś pierwsze owoce kapłaństwa Twoich Apostołów, spraw, aby Twój Kościół został wzmocniony Jego wyznaniem wiary i zawsze cieszył się Jego wstawiennictwem.
Panie, opiekuj się Twoim ludem i strzeż go, aby wsparty pomocą świętego Jakuba Apostoła, podobał się Tobie swoim postępowaniem służył Ci w wolności ducha. Daj nam, prosimy Cię Panie, naśladować w swoim życiu wiarę i czyny Twego sługi świętego Jakuba Apostoła, abyśmy wierni Tobie w wierze i miłości, służyli Ci godnie swoim postępowaniem. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Modlitwa do św. Jakuba

(tutaj podajemy naszą intencję tej modlitwy) Święty Jakubie uproś dla nas, byśmy stale i wytrwale krocząc za Panem Jezusem, mogli być zwycięzcami w walkach.

O wspaniały Apostole, Święty Jakubie, który przez przyczynę twojego gorącego i hojnego serca byłeś wybrany przez Pana Jezusa, aby być świadkiem Jego Chwały na Górze Tabor i Jego agonii w Ogrodzie Oliwnym; Ty, którego imię jest symbolem wojny i zwycięstwa: uproś dla nas siłę i ukojenie w niekończących się wojnach tego życia, abyśmy stale i wytrwale krocząc za Panem Jezusem, mogli być zwycięzcami w walkach i zasłużyli, aby otrzymać koronę zwycięscy w Raju. Amen.