Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort

 „Przez Najświętszą Maryję Pannę przyszedł Jezus Chrystus na świat i przez Nią też chce w świecie panować.

Zdrowaś Maryjo dobrze odmawiane, czyli uważnie, z nabożeństwem i pokorą, jest według świadectwa świętych nieprzyjacielem szatana, którego zmusza do ucieczki, jest młotem, który go miażdży, jest uświęceniem duszy, radością aniołów, śpiewem wybranych, pieśnią Nowego Testamentu, radością Maryi i chwałą Trójcy Przenajświętszej. Zdrowaś Maryjo jest rosą niebieską, która czyni duszę urodzajną; jest czystym i pełnym miłości pocałunkiem, jaki składamy Maryi; jest czerwoną różą, którą Jej ofiarujemy, kosztowną perłą, którą Jej składamy w ofierze; jest czarą ambrozji i boskiego nektaru, który Jej dajemy. Wszystkie te porównania pochodzą z ust świętych. Błagam więc was usilnie, przez miłość, którą ku wam w Jezusie i Maryi w sercu noszę, odmawiajcie codziennie, o ile wam czas pozwoli, cały Różaniec, a w chwili śmierci błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli”.

(Ludwik de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny)

Ludwik Maria Grignion de Montfort urodził się 31 stycznia 1673 roku we Francji, region Bretanii, miejscowość Montfort-la-Cane w bardzo pobożnej rodzinie (dwóch braci Ludwika zostało kapłanami a dwie siostry zakonnicami) adwokata Jana Chrzciciela Grignion, matką Ludwika była Joanna Robert. Po ukończeniu szkoły podstawowej Ludwik w latach 1685-1693 uczył się w Kolegium Jezuitów w Rennes, następnie w latach 1693-1700 studiował teologię w Stowarzyszeniu Prezbiterów św. Sulpicjusza w Paryżu. Z tego okresu pochodzi Jego list jaki napisał do swojego przełożonego: „Odczuwam wielkie pragnienie umiłowania Pana naszego i Jego świętej Matki. Chciałbym jako prosty i ubogi kapłan uczyć biednych wieśniaków i zachęcać grzeszników do nabożeństwa do Świętej Dziewicy".

Święcenia kapłańskie przyjął 5 czerwca 1700 roku a w listopadzie wstąpił do Tercjarzy Dominikańskich, gdzie dostał zgodę na naukę odmawiania różańca oraz na zakładanie bractw różańcowych. W latach 1701-1703 pracował jako kapelan w szpitalu w miejscowości Poitiers. Wraz z Marią Ludwiką Trichet założyli zgromadzenie żeńskie zajmujące się pielęgnowaniem chorych, pod wezwaniem Bożej Mądrości.

Po skończeniu swojej misji w szpitalu został skierowany do pracy misyjnej w małych miejscowościach, gdzie głosił Słowo Boże. Na prośbę Ludwika Papież Klemens XI nadał mu przywilej głoszenia rekolekcji oraz misji na terenie całej Francji. Realizując swoją misję sam podejmował wiele pokut w intencji nawrócenia grzeszników oraz uczył ludzi śpiewów religijnych, zakładał Bractwa Różańca Świętego, Bractwa Pokutników, Milicji św. Michała czy Przyjaciół Krzyża.

Ludwik szczególną czcią otaczał Matkę Bożą, oddając się w Jej „niewolę miłości” na wyłączną własność. W ręce Matki Bożej składał wszystkie swoje zasługi: posty, pokuty, modlitwy, prace apostolskie oraz całego siebie.

Ludwik napisał wiele tekstów pobożnych pieśni oraz kilka traktatów teologicznych i ascetycznych m.in. „Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”, w którym uzasadniał jakie korzyści wynikają z całkowitego oddania się Matce Bożej, czy traktat: „Miłość Jezusa - odwieczna Mądrość”. Założył dwa zakony zajmujące się nauczanie ubogiej młodzieży, pielęgnowaniem chorych w szpitalach, przytułkach i domach prywatnych - „Towarzystwo Maryi” oraz „Zgromadzenie Córek Mądrości Bożej”.

W wieku 43 lat, 28 kwietnia 1716 roku w St. Lament-sur-Serve, odszedł do Domu Ojca.

Ludwik został beatyfikował w roku 1888 przez papieża Leon XIII, a kanonizowany w roku 1947 przez papieża Pius XII. Relikwie św. Ludwika znajdują się w kościele w St. Lament-sur-Serve, gdzie zmarł.

Tuż obok bazyliki znajduje się macierzysty dom zakonny Córek Mądrości, na terenie którego zachował się mały pokój. Tu zamieszkał Montfort po przybyciu 1 kwietnia 1716 r. do St. Lament-sur-Serve i tu również zakończył swe życie. W pokoju tym jest figura z wosku przedstawiająca Świętego w chwili śmierci. W prawej ręce trzyma on krzyż, kiedyś niesiony całą drogę w wyprawie do Rzymu, a w lewej figurę Matki Bożej, którą sam wyrzeźbił. W figurze Świętego umieszczono jego relikwie. Na ścianie pokoiku widnieje napis: „Dieu Sevi” – są to ostatnie wypowiedziane przez Montforta słowa, będące też jego życiową dewizą. Oznaczają one: „Tylko Bóg”.

Na grobie świętego widnieje epitafium:

Przechodniu, co ujrzałeś? Wypaloną pochodnię, człowieka, strawionego ogniem miłości; który stał się wszystkim dla wszystkich. Tu spoczywa Ludwik Maria Grignion de Montfort. Jeśli zapytasz jak żył, wiedz, że żadne życie z czystością jego życia równać się nie mogło. Od jego pokuty żadna pokuta nie była surowszą. Od jego żarliwości żaden zapał nie był bardziej płomiennym. W nabożeństwie do Maryi nikt nie był bardziej niż on podobnym do świętego Bernarda. Kapłan Chrystusowy, który szedł śladami Chrystusa. Swoim słowem wszędzie głosił Chrystusa, niestrudzony, dopiero w trumnie zaznał odpoczynku. Był ojcem ubogich, obrońcą sierot, jednał grzeszników z Bogiem. Jego chwalebna śmierć była podobna do jego życia. Jak żył, tak i odszedł. Dojrzał dla Boga i wzniósł się do nieba. Zmarł 28 kwietnia Roku Pańskiego 1716 w wieku 43 lat.

Testament Świętego Ludwika Marii Grignion de Montfort

Ja, niżej podpisany, największy z grzeszników, pragnę, by moje ciało zostało pochowane na cmentarzu, a serce u stóp ołtarza Najświętszej Panny Maryi. Przekazuję Biskupowi w la Rochelle i panu Mulot, moje meble i książki z misji do użytku moich czterech braci, aby je przechowywali zjednoczeni ze mną w posłuszeństwie i ubóstwie; a mianowicie: brat Mikołaj z Poitiers, Filip z Nantes, brat Louis z la Rochelle i brat Gabriel, który jest ze mną - tak długo, jak będą odnawiać swe śluby każdego roku; oraz do użytku tych, których Boża Opatrzność powoła do Wspólnoty Świętego Ducha. Przekazuję wszystkie moje stacje Drogi Krzyżowej wraz z krzyżem domowi Sióstr z hospicjum dla nieuleczalnie chorych w Nantes. Pieniędzy własnych nie posiadam. 135 liwrów francuskich należy do Mikołaja z Poitiers na wypłatę emerytury.

Pan Mulot wyda pieniądze ze sklepiku po 10 talarów francuskich [60 liwrów] każdemu z braci, który zechce odejść nie składając ślubów ubóstwa i posłuszeństwa, Jakubowi, Janowi czy Mathurinowi. Jeśli coś zostanie, pan Mulot przeznaczy to na użytek własny lub braci. Dom w la Rochelle powróci do swoich właścicieli; Wspólnocie Świętego Ducha pozostanie tylko dom w Vouvant, podarowany przez panią z la Brulerie, na mocy umowy, której warunki wypełni pan Mulot; 2 grunty rolne, podarowane przez panią porucznikową z Vouvant, oraz mały dom, podarowany przez dobrą kobietę pod warunkiem, że - jeśli nie ma możliwości, aby tam budować - bracia ze Wspólnoty Świętego Ducha będą prowadzić szkoły charytatywne.

Trzy sztandary zapisuję kościołowi Matki Bożej Cierpliwej (Nôtre-Dame de Toute Patience) w la Séguinière, cztery sztandary kościołowi Matki Bożej Zwycięskiej (Nôtre-Dame de la Victoire) w la Garnache; a każdej parafii w l'Aunis, gdzie przetrwa Różaniec, po jednym proporczyku Różańca świętego. Panu Bourhisowi zapisuję sześć tomów kazań z la Volpillière; panu Clissonowi cztery tomy Katechizmów Wiejskich Ludzi. Jeśli coś się należy drukarni, wydamy ze sklepu. Jeśli cokolwiek zostanie, należy zwrócić panu Vatelowi, co mu się należy, jeśli Pan Bóg pozwoli.

Oto moja ostatnia wola, którą pan Mulot wykona na mocy pełnomocnictwa, jakiego mu udzieliłem do rozporządzania ornatami, kielichem i innymi ozdobami z kościołów i z misji, według jego uznania, na rzecz Wspólnoty Ducha Świętego.

Sporządzono na misji w Saint-Laurent-sur-Sèvre [Francja], dnia 27 kwietnia 1716 roku. Wszystkie meble z Nantes będą do użytku braci, którzy prowadzą szkołę, tak długo, jak będzie ona istniała.

Ludwik Maria Grignion de Montfort N.F. Rougeou,
przełożony w Saint-Laurent
F. Triault, ksiądz wikariusz

Poniżej podaję treść Aktu Ofiarowania się w Niewolę Miłości Jezusowi Chrystusowi przez ręce Maryi, św. Ludwika z „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”:

"O odwieczna, wcielona Mądrości! O najmilszy i czci najgodniejszy Jezu, prawdziwy Boże i prawdziwy człowiecze. Synu Jednorodzony Ojca Przedwiecznego i Maryi, zawsze Dziewicy! Oddaję Ci najgłębszą cześć w łonie i chwale Matki, w czasie Twego wcielenia.
Dzięki Ci składam, i żeś wyniszczył samego siebie, przyjmując postać sługi, by mnie wybawić z okrutnej niewoli szatana. Chwalę Cię i uwielbiam, i żeś we wszystkim poddać się raczył Maryi, Twej świętej Matce, aby mnie przez Nią wiernym Swym niewolnikiem uczynić. Lecz niestety! W niewdzięczności i niewierności swej nie dochowałem obietnic, które uroczyście złożyłem Tobie przy Chrzcie św. Nie wypełniłem zobowiązań swoich; nie jestem godny zwać się dzieckiem lub niewolnikiem Twoim, a ponieważ nie ma we mnie nic, co by nie zasługiwało na Twój gniew, nie śmiem już sam zbliżyć się do Twego najświętszego i najdostojniejszego Majestatu. Przeto uciekam się do wstawiennictwa i miłosierdzia Twej Najświętszej Matki, którą mi dałeś jako Pośredniczkę u Siebie. Za Jej możnym pośrednictwem spodziewam się wyjednać sobie u Ciebie skruchę i przebaczenie grzechów, oraz prawdziwą mądrość i wytrwanie w niej.
Pozdrawiam Cię więc, Dziewico Niepokalana, żywy Przybytku Bóstwa, w którym odwieczna, ukryta Mądrość odbierać chce cześć i uwielbienie aniołów i ludzi. Pozdrawiam Cię, Królowo nieba i ziemi, której panowaniu – prócz Boga – wszystko jest poddane. Pozdrawiam Cię, Ucieczko grzeszników, której miłosierdzie nie zawiodło nikogo. Wysłuchaj prośbę mą pełną gorącego pragnienia Boskiej mądrości, i przyjmij śluby i ofiary, jakie Ci w pokorze składam.
Ja, N., grzesznik niewierny, odnawiam i zatwierdzam dzisiaj w obliczu Twoim śluby Chrztu św. Wyrzekam się na zawsze szatana, jego pychy i dzieł jego, a oddaję się całkowicie Jezusowi Chrystusowi. Mądrości wcielonej, by pójść za Nim, niosąc swój krzyż po wszystkie dni życia. Bym zaś wierniejszy Mu był niż dotąd, obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego za swą Matkę i Panią. Oddaję Ci i poświęcam, jako niewolnik Twój, ciało i duszę swą, dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a nawet wartość dobrych moich uczynków, zarówno przeszłych, jak obecnych i przyszłych, pozostawiając Ci całkowite i zupełne prawo rozporządzania mną i wszystkim bez wyjątku co do mnie należy, według Twego upodobania, ku większej chwale Boga w czasie i wieczności. Przyjmij, Panno łaskawa, tę drobną ofiarę z mego niewolnictwa dla uczczenia i naśladowania owej uległości, jaką Mądrość odwieczna macierzyństwu Twemu okazać raczyła; dla uczczenia władzy, jaką Oboje posiadacie nade mną, nikłym robakiem i nędznym grzesznikiem, jako podziękowanie za przywileje, którymi Cię Trójca Najświętsza łaskawie obdarzyła. Zapewniam, że odtąd, jako prawdziwy Twój niewolnik, chcę szukać Twej chwały i Tobie we wszystkim być posłusznym. Matko Przedziwna, przedstaw mnie Twemu drogiemu Synowi jako wiecznego niewolnika, aby jako mnie przez Ciebie i odkupił, tak też przez Ciebie przyjąć mnie raczył. Matko Miłosierdzia, udziel mi łaski prawdziwej mądrości Bożej i przyjmij mnie do grona tych, których kochasz, których pouczasz, prowadzisz, żywisz i bronisz, jak dzieci Swe i sługi. Dziewico Wierna, spraw, abym zawsze i we wszystkim był tak doskonałym uczniem, naśladowcą i niewolnikiem Mądrości wcielonej, Jezusa Chrystusa, Syna Twego; abym za Twym pośrednictwem i za Twoim przykładem doszedł do pełni wieku Jego na ziemi i jego chwały w niebie. Amen."

Aktem oddania siebie Maryi zajmowali się późniejsi papieże i teologowie, m.in. św. Pius X, Benedykt XV i Pius XI, Stefan kardynał Wyszyński oraz św. Jan Paweł II, który w swoim herbie umieścił zawierzenie Bogurodzicy: „Totus Tuus" - „Cały Twój". On też w uroczystym Akcie Poświęcenia powierzył Najświętszej Maryi Pannie Kościół i świat. W swojej książce: „Pamięć i Tożsamość” napisał:

„Dzięki św. Ludwikowi Marii Grignion de Montfort zrozumiałem, że prawdziwe nabożeństwo do Matki Bożej jest właśnie chrystocentryczne, co więcej, jest najgłębiej zakorzenione w Trynitarnej tajemnicy Boga, związane z misterium Wcielenia i Odkupienia. Tak więc nauczyłem się na nowo Maryjności i ten dojrzały kształt nabożeństwa do Matki Bożej idzie za mną od lat”.

Modlitwa poranna do Matki Bożej św. Ludwika de Montfort

Zdrowaś Maryjo, córo Boga Ojca; Zdrowaś Maryjo, Matko Syna Bożego; Zdrowaś Maryjo, oblubienico Ducha Świętego; Zdrowaś Maryjo, przybytku całej Trójcy Przenajświętszej. Zdrowaś Maryjo, Pani moja, dobra Matko, Królowo serca mego i życia mego, słodyczy i nadziejo jedyna po Jezusie, serce moje, duszo moja. Cały należę do Ciebie i wszystko moje jest Twoim. Dziewico błogosławiona ponad wszystkie stworzenia, proszę, niech dziś Twoja dusza będzie we mnie, ażebym mógł wychwalać Pana, niech Twój duch będzie we mnie, ażebym mógł rozradować się w Bogu. 
Panno wierna, wyciśnij na mym sercu znak miłości, ażebym przez Ciebie i w Tobie odnalazł wierność memu Bogu. 
Matko błogosławiona! Zechciej mnie łaskawie zaliczyć do grona tych, których jak dzieci kochasz, pouczasz, karmisz, którymi kierujesz i których wspierasz. 
Pani Nieba! Nie pozwól, by było we mnie cokolwiek, co by nie należało do Ciebie, bowiem już wyrzekłem się wszystkiego. Córko Króla królów, której chwała jest w głębokościach, spraw, bym dla miłości Twojej nie rozpraszał się na rzeczy widzialne i przemijające, lecz bym w mym wnętrzu zajął się poszukiwaniem Boga, który jest moją radością, moim skarbem, honorem, chwałą i odpocznieniem, aż do chwili, kiedy dzięki działaniu Ducha Świętego, Twego wiernego Oblubieńca, i Twojemu, wiernej Jego Oblubienicy, Syn Twój umiłowany Jezus Chrystus w sercu mym zostanie w pełni ukształtowany na większą chwałę Boga, naszego Ojca, po wszystkie wieki wieków. Amen.

Litania 1. do świętego Ludwika Marii Grignion de Montfort

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, eleison.

Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario Grignion de Montfort, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, od najmłodszych lat wiernie służący Panu, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, wzorze posłuszeństwa, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, miłosierny względem ubogich, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, zwycięzco wszystkich złych nałogów, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, żarliwy o miłość braterską, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, zwierciadło pokory i cichości, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, cierpliwy w przeciwnościach, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, dla bliźnich się poświęcający, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, zatroskany o dobre wychowanie dzieci i młodzieży, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, nieustający w modlitwie i pracy, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, wzorze dla kapłanów, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, z gorącą miłością sprawujący Eucharystię, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, płomienny kaznodziejo, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, misjonarzu Słowa Bożego, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, wierny synu Maryi Niepokalanej, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, oddający się Maryi w niewolę miłości, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, apostole modlitwy różańcowej, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, przez Maryję wiodący dusze do Boga, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, przez Maryję wołający „cały Twój” Jezusowi, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, oddany sługo Jezusa i Maryi, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, wielki czcicielu Krzyża Chrystusowego, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, zakuty w kajdany miłości Bożej, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, pełen ufności w Bożą Opatrzność, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, wszystkie swe siły poświęcający Bogu i bliźnim, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, autorze licznych lektur duchowych, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, założycielu wspólnot zakonnych, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, ojcze wielu synów i córek duchowych, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, ofiaro Boskiej miłości, módl się za nami.

Święty Ludwiku-Mario, cieszący się chwałą wieczną w niebie, módl się za nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami święty Ludwiku-Mario.

Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Wszechmogący wieczny Boże, wielbimy Cię w św. Ludwiku-Marii. Życie jego jest dla nas wzorem, a wstawiennictwo wyjednywa nam Twą pomoc. Przez naśladowanie jego cnót oczekujemy dziedzictwa Twojej chwały. Spraw, abyśmy nie tylko wzywali jego wstawiennictwa, ale też naśladowali go, aby w ten sposób stać się wiernymi świadkami Twojej prawdy i miłości. Użycz nam za przyczyną św. Ludwika-Marii pomocy i obrony. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Litania do Ducha Świętego, św. Ludwika de Montfort

Kyrie, elejson, – Chryste, elejson, Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, – Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, od Ojca i Syna pochodzący, zmiłuj się nad nami.
Duch Boży, któryś na początku świata nad wodami się unosił i uczynił je płodnymi, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, za którego natchnieniem święci mężowie Boży przemawiali, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, którego namaszczenie uczy nas wszelkiej mądrości, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dający świadectwo Chrystusowi Panu, zmiłuj się nad nami.
Duchu prawdy, pouczający nas o wielkiej Prawdzie, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, któryś zstąpił na Maryję Pannę, zmiłuj się nad nami.
Duchu Pański, wszystką ziemię napełniający, zmiłuj się nad nami.
Duchu Boży, któryś jest w nas, zmiłuj się nad nami.
Duchu Mądrości, i rozumu, zmiłuj się nad nami.
Duchu rady i męstwa, zmiłuj się nad nami.
Duchu umiejętności i pobożności, zmiłuj się nad nami.
Duchu bojaźni Bożej, zmiłuj się nad nami.
Duchu łaski i miłosierdzia, zmiłuj się nad nami.
Duchu mocy, miłości i umiaru, zmiłuj się nad nami.
Duchu wiary, nadziei, miłości i pokoju, zmiłuj się nad nami.
Duchu pokory i czystości, zmiłuj się nad nami.
Duchu dobroci i słodyczy, zmiłuj się nad nami.
Duchu łask wszelkich, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, tajemnice Boże przenikający, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, modlący się za nas błaganiem niewymownym, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, któryś na Chrystusa Pana w postaci gołębicy zstąpił, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, przez którego dostępujemy odrodzenia, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, serca nasze miłością napełniający, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, wybraństwa dzieci Bożych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, zstępujący na uczniów Jezusowych w postaci języków ognistych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, którym Apostołowie zostali napełnieni, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, rozdający dary swe każdemu według własnej woli, zmiłuj się nad nami.

Bądź nam miłościw, przebacz nam, Panie.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Panie.
Od wszelkiego złego, wybaw nas, Panie.
Od grzechu każdego, wybaw nas, Panie.
Od pokus i zasadzek szatańskich, wybaw nas, Panie.
Od zarozumiałości i rozpaczy, wybaw nas, Panie.
Od opierania się Prawdzie objawionej, wybaw nas, Panie.
Od uporu i zatwardziałości serca, wybaw nas, Panie.
Od wszelkiej zmazy duszy i ciała, wybaw nas, Panie.
Od ducha nieczystego, wybaw nas, Panie.
Od wszelkiej złej woli, wybaw nas, Panie.
Przez odwieczne pochodzenie Twe od Ojca i Syna, wybaw nas, Panie.
Przez wcielenie Jezusa Chrystusa, które się przez Ciebie dokonało, wybaw nas, Panie.
Przez zstąpienie Twe na Chrystusa Pana nad Jordanem, wybaw nas, Panie.
Przez zstąpienie Twe na Apostołów, wybaw nas, Panie.
W dzień sądu Twego, wybaw nas, Panie.

My biedni grzesznicy, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy żyjąc z Ducha, również z Ducha działali, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy pomni na to, żeśmy świątynią Ducha Świętego, nigdy jej nie zbezcześcili, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy żyjąc wedle Ducha, nie ulegali pożądaniom ciała, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy nigdy nie zasmucili Ciebie, któryś jest Duchem Bożym, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy zachowali jedność Ducha w więzi pokoju, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy pochopnie nie dawali wiary wszelkiemu duchowi, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy doświadczali wszelkiego Ducha, czy od Boga pochodzi, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy w sobie ducha prawego odnowili, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyś nas swym Duchem wszechwładnym umocnił, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie
I odnowisz oblicze ziemi.

Módlmy się: Boże, któryś pouczał serca wiernych światłem Ducha Świętego, daj nam w tymże Duchu poznać, co jest prawe i pociechą Jego zawsze się radować. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

Litania 2. do św. Ludwika Marii Grignion de Montfort

Panie, zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami.
Chryste, zmiłuj się nad nami, Chryste, zmiłuj się nad nami.
Panie, zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami.

Chryste, usłysz nas, Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Ludwiku Mario de Montfort, módl się za nami.
Wierny Uczniu Jezusa Chrystusa, Mądrości Wcielonej, módl się za nami.
Serce posłuszne Duchowi Świętemu, módl się za nami.
Głosicielu Krzyża i Różańca, módl się za nami.
Niewolniku Miłości Jezusa w Maryi, módl się za nami.
Mistrzu prawdziwego oddania się Matce Bożej, módl się za nami.
Człowieku modlitwy i umartwienia, módl się za nami.
Człowieku ciszy i oddalenia od świata, módl się za nami.
Przykładzie posłuszeństwa i miłości, módl się za nami.
Wielce oddany Synu Kościoła, módl się za nami.
Wzorze kapłana i misjonarza, módl się za nami.
Założycielu zgromadzeń zakonnych, módl się za nami.
Propagatorze służby Kościołowi wśród świeckich, módl się za nami.
Przyjacielu chorych i ubogich, módl się za nami.
Chrześcijański Wychowawco młodzieży, módl się za nami.
Wyjednaj nam ducha Wiary, święty Ludwiku Mario de Montfort.
Wyjednaj nam ducha modlitwy, święty Ludwiku Mario de Montfort.
Wyjednaj nam zrozumienie Krzyża, święty Ludwiku Mario de Montfort.
Wyjednaj nam Twoje prawdziwe oddanie się Maryi, święty Ludwiku Mario de Montfort.
Wyjednaj nam Twoje umiłowanie Kościoła, święty Ludwiku Mario de Montfort.
Wyjednaj nam Twoje męstwo w próbach, święty Ludwiku Mario de Montfort.
Wyjednaj nam Twojego misyjnego ducha, święty Ludwiku Mario de Montfort.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Święty Ludwiku Mario de Montfort, wstawiaj się za nami.

Módlmy się: Panie, który rozpaliłeś w sercu świętego Ludwika Marii de Montfort żarliwe pragnienie głoszenia ludziom Ewangelii Twojego Syna, pozwól, abyśmy za jego przyczyną, pod przewodnictwem Maryi, byli posłuszni Twojemu Duchowi i stali się niestrudzonymi apostołami Twojego Królestwa, wrażliwymi na głosy ubogich, w służbie bliźniemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Rekolekcje - ODDANIE33

Podobnie jak motto biskupie i papieskie Jana Pawła II: „Totus Tuus” tak i na podstawie Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, św. Ludwika Marii Grignion de Monfort, Fundacja „TOTA TUA”, będąca organizatorem m.in. Różańca do Granic, który był olbrzymim sukcesem organizacyjnym tak w Polsce jak i na całym świecie, zdecydowała się kontynuować tę akcję, jako 33-dniowe Rekolekcje pod nazwą „Różaniec do granic Nieba”.

My wszyscy jako wierni powinniśmy znowu chwycić za różańce  i z całych sił wołać do Boga Ojca o zmiłowanie, podjąć pokutę za nasze grzechy, wołać do Nieba o wybaczenie oraz stanąć w obronie życia. Organizatorzy nawołują, aby wszyscy połączyli się we wspólnej modlitwie, całą nadzieję pokładając w Bogu Ojcu Jedynym

Okres rekolekcji, trwający 33 dni, ma dwa znaczenia: po pierwsze – jest on czasem duchowego przygotowania do aktu całkowitego oddania się Panu Jezusowi przez Maryję, po drugie – upamiętnia on okres 33 lat, które Pan Jezus spędził na ziemi.

Duchowe przygotowanie do aktu oddania się polega przede wszystkim na głębszym zrozumieniu oraz odnowieniu przymierza Chrztu Świętego oraz na osobistym przyjęciu do serca słów Pana Jezusa z krzyża: „Oto Matka Twoja”.

Zarówno dar Chrztu Świętego, jak i słowa Pana Jezusa z krzyża – są łaską skierowaną i dostępną dla wszystkich. Dlatego też propozycja 33-dniowych rekolekcji nie jest propozycją dla wąskiej grupy osób. Jest to propozycja dla wszystkich ochrzczonych i dla wszystkich wierzących w Pana Jezusa.

Najbliższe Rekolekcje rozpoczną się 29 listopada i potrwają do 31 grudnia. Zwieńczeniem będzie akt oddania się Panu Jezusowi przez Maryję - 1 stycznia 2021 roku.

Uroczystej Inauguracji Rekolekcji ODDANIE33 przewodniczyć będzie Przewodniczący Episkopatu Polski Jego Ekscelencja Ks. Abp Stanisław Gądecki - 29 listopada o godz. 10:00 w Katedrze Poznańskiej. Msza Święta będzie transmitowana w Internecie.

Ks. Abp Stanisław Gądecki w swoim krótkim wystąpieniu zachęca nas do uczestniczenia w Rekolekcjach Do Granic Nieba. Film z wystąpieniem, znajduje się na YouTube pod adresem poniżej:

https://youtu.be/0rUCtrUbDgs

Błogosławieństwo Kościoła

Duchowość całkowitego oddania się Matce Bożej to sprawdzona i pewna droga duchowa. Jej celem jest zjednoczenie nas z Jezusem poprzez doskonałą realizację łaski i wypełnienie zobowiązań przymierza Chrztu Świętego.

Droga ta otrzymała pełne błogosławieństwo Kościoła. Praktykę taką polecali i osobiście praktykowali wszyscy papieże XX wieku. Najwyżsi Pasterze zalecali tę drogę i udzielali niejednokrotnie apostolskiego błogosławieństwa tym, którzy na tę drogę wkroczą lub chociażby przeczytają traktat św. Ludwika Marii Grignion de Montfort.

Materiały 33-dniowych Rekolekcji posiadają Imprimatur oraz Nihil Obstat Kurii Metropolitalnej w Poznaniu. Rekolekcje zostały objęte patronatem Telewizji Polskiej oraz największych polskich katolickich mediów.

Pełne informacje o przebiegu Rekolekcji, programie i wszelkie inne materiały, na które składają się Słowo Boże, nauczanie Kościoła, teksty Świętych i mistyków oraz przesłanie objawień Matki Bożej z Fatimy przedstawione są na stronach Internetowych pod adresami:

https://www.rozaniecdogranic.pl/

https://oddanie33.pl/

https://www.facebook.com/RozaniecDoGranic/

Serdecznie zachęcam do udziału w tych przepięknych Rekolekcjach.

Kod QR do tego wpisu

 

Ten link przenosi na górę strony